Bewonersleed

Het mag eigenlijk niet binnen de ‘nieuwe normaal’-samenleving, maar toch is het een bewuste keuze van het verpleeghuis. “Het is natuurlijk best spannend, maar wij vinden onderhand dat de menselijkheid en het welzijn de boventoon voeren. Niet meer alleen de regels.” Als bestuurder van zestien verpleeghuizen in Zuid-Limburg, heeft Severens gezien hoe de bewoners hebben geleden onder de lockdown. Drie maanden lang mochten zij hun familieleden niet op bezoek krijgen. Zo ook de 91-jarige Berty Brouns.

“Helemaal niemand zien, dat was een verschrikking”, vertelt Brouns. “Ik zag anders ook niet veel, maar nu had ik gehoopt iedereen te zien en ik zag niemand. En dat is erg.”

Lees ook
Vreugde in verpleeghuizen: ‘Je ziet mensen opknappen van hun bezoek‘

Eenzaamheidsdoden

Volgens Severens vereenzaamden mensen tijdens de lockdown en werden ze erg verdrietig. “Dan ga je er naartoe, of met een psycholoog, of een geestelijk begeleider (…). Maar uiteindelijk zie je dat dat niet helpt. Het enige wat ze willen, is hun familie zien. Mensen zijn wel achteruit gegaan in die fase. Ik denk dat we met z’n allen, achteraf, hebben onderschat wat het betekent als je zo lang je familie niet ziet.”

De bestuurder zal in een tweede golf ook niet meer zo streng vasthouden aan de regels. Dat is iets wat Anne-Mei The, hoogleraar langdurige zorg en dementie, goed begrijpt. “Het is natuurlijk goed om veiligheid te waarborgen, maar er is ook een andere kant. Als je daarin doorschiet, dan loopt de kant van kwaliteit van leven schade op. Dat zien we nu ook. (…) Er zijn ook eenzaamheidsdoden gevallen. Ik denk dat het een verhaal moet worden van en-en: veiligheid, mét de kwaliteit van leven.”

Benieuwd geworden naar de aflevering? Je kijkt Nieuwsuur via deze link terug.

Lees ook
Meer bezoek voor bewoners van verpleeghuizen