Boek over moordzaak Anne Faber

In het boek beschrijven de vader en de oom van Anne het traject dat de familie heeft moeten doorstaan, het leed dat daarbij is komen kijken en hoe de familie met die pijn moet leren omgaan. “Wij hebben allebei het politierapport gezien […]: die hele lange lijst met verwondingen. Maar je kunt het niet uitspreken.” Wegkijken wil Wim absoluut niet. Sterker nog: eerder zei hij dat hij álles wilde doorleven wat zijn dochter had meegemaakt. “Ik probeerde Annes pijn over te nemen. Maar ik weet nu dat je op een bepaald punt niet verder komt.”

Gruwelijke details

Ondanks dat Wim het waardeert dat de details van de moord en de verkrachting van zijn dochter stil worden gehouden uit respect voor de nabestaanden, vindt hij het terecht dat Hiddema in de Tweede Kamer tijdens het debat over de moord gruwelijke details voorlas, zegt hij in het interview. “Hoe pijnlijk ook, alles wat hij zei, klopte. Het allerergste vind ik wegkijken. We moeten het beest in de bek kijken.”

Lees ook
Moeder Anne Faber loopt weg bij debat tijdens voorlezen gruwelijke details

Een monument en een waarschuwing

Zelf is Wim niet naar het Kamerdebat gegaan, omdat hij naar eigen zeggen “al wist wat er zou gebeuren”. “Dat er niet genoeg doorgevraagd zou worden en dat de echte verantwoordelijken ermee weg kwamen: de bestuursvoorzitter van de kliniek, de directeur van de gevangenis in Vught, de rechters.” Met het boek hoopt Wim dat dezelfde fouten niet meer worden gemaakt. “Als ze het boek lezen, dan weten ze: dit is wat je kunt veroorzaken.”

Wim en Hans Faber vertellen in het interview ook over de zoektocht naar de waarheid, de rouw en de confrontatie met Michael P. en zijn familie. Het hele stuk lees je hier.