Wanhopige brief

In de jaren tachtig werkte Conron als hondenfokker bij de Royal Guide Dogs Association of Australia. Op een dag ontving hij een wanhopige brief van een blinde Hawaïaanse vrouw. Zij had haar labrador nodig als blindengeleidehond, maar haar man was allergisch voor langharige honden. Conron besloot een geschikte geleidehond voor het koppel te creëren.

Groot succes

Het werd de labradoodle: een hond met het karakter van een labrador, maar met de vacht van een poedel. Het was een groot succes, maar daar is Conron dus niet per se blij mee. Volgens hem fokken veel mensen de hond, die nooit als officieel ras is erkend door de internationale organisatie voor rashonden, op een onverantwoorde manier. Daardoor heeft het dier door de jaren heen steeds meer lichamelijke problemen gekregen.

Lees ook
‘Risicohonden knuffelen’ of ‘risicobazen trainen’: 10 x dit vinden jullie

Frankenstein

Conron is bezorgd over de gezondheid van de labradoodle, omdat de hond zo vaak wordt doorgefokt. De meesten zijn volgens hem dan ook ‘gek’ of hebben voortplantingsproblemen. Hij zegt werkelijk waar ‘geen idee’ te hebben waarom mensen de labradoodle nog fokken. “Ik heb een Frankenstein gemaakt.”