Door #MeToo werd duidelijk dat er veel meer ongewenste intimiteiten voorkomen op de werkvloer dan gedacht. In de nasleep daarvan vraagt Sybren Kooistra zich op Twitter af: hoe ver kan ik gaan met troosten?
Zijn tweet maakt veel reacties los.
Door #MeToo werd duidelijk dat er veel meer ongewenste intimiteiten voorkomen op de werkvloer dan gedacht. In de nasleep daarvan vraagt Sybren Kooistra zich op Twitter af: hoe ver kan ik gaan met troosten?
Zijn tweet maakt veel reacties los.
Sybren Kooistra is campagne manager bij European Greens, een politieke partij die actief is in het Europees Parlement. Wanneer een vrouwelijke collega moet huilen, weet hij niet goed hoe te reageren, bang om te ver te gaan.
Iemand huilt. Ik ben de baas. Mag ik haar een knuffel / hand op de schouder geven?
serieuze vraag.
— Omnicrisis is on bsky (@SybrenKooistra) July 26, 2018
Hij geeft in zijn tweet aan dat het een serieuze vraag is. Hoewel er helaas ook niet-serieuze reacties op komen, krijgt hij veel oprechte adviezen. Sommige twitteraars vinden het goed dat hij terughoudend is in aanrakingen en komen met andere ideeën om de collega toch te troosten.
Dat doe ik. Maar voelt niet als genoeg.
— Omnicrisis is on bsky (@SybrenKooistra) July 26, 2018
Extra weird in dezen..
Kortgeleden zei ze dat ik voor haar voelde als een broer die ze niet gehad heeft. (Er is hier geen emotionele/seksuele spanning & ze zit fantastisch in haar relatie)
— Omnicrisis is on bsky (@SybrenKooistra) July 26, 2018
Verdriet kun je niet wegnemen, als baas kun je binnen de grenzen die jou gesteld zijn doen wat je kan. Goed gesprek, extra pauze of minder uren, aandacht en later nog eens vragen hoe het is. Dat moet voldoende zijn.
— Ruben Schep (@rubenschep) July 26, 2018
Dank. Ik heb een lekker citroen-munt-watertje op haar tafel gezet. Haar gevraagd of ze nog iets nodig heeft. Ze sluit zich op in haar werk en ik stuurde een kattengifje na.
Toch twijfel ik nog over die hand; maar heb het laten passeren.
— Omnicrisis is on bsky (@SybrenKooistra) July 26, 2018
Anderen vinden het echter zonde dat hij hierover na moeten denken door de recente ontwikkelingen en pleiten ervoor om gewoon het gevoel te volgen. En er komt een serieuze vraag terug: als je een vrouw was, had het dan wel gemogen?
https://twitter.com/030Caro/status/1022512711253544960
https://twitter.com/christiaanmooij/status/1022566374919561216
Eigenlijk treurig dat je je dat tegenwoordig moet gaan afvragen over in feite normaal menselijk empatisch gedrag. Misschien is het een idee morgen eens na te vragen hoe collega het had gevonden als je dat had gedaan?
— Mevrouw de Advocaat (@mevrouwadvocaat) July 26, 2018
Wat lopen we op hete kolen. Volg je gevoel als je weet dat je deugt in je troost naar andere mensen, ongeacht het geslacht.
— Jeroen Piël (@Praatvoer) July 27, 2018
https://twitter.com/sschouwenaars/status/1022724415342170112
Of de troostende hand nou kan of niet, het komt in ieder geval door de recente gebeurtenissen en discussies dat Sybren er überhaupt over nadenkt, schrijft hij. Het feit dat hij er even bij stilstaat, is volgens sommige twitteraars al een winst.
Dank.
Al zeg ik er meteen bij dat ik niet denk dat ik die vraag twee jaar geleden zou hebben gesteld. Ik denk niet dat het toen in me op zou zijn gekomen dat 't misschien schadelijk, niet-fijn, marginaliserend kon zijn.
— Omnicrisis is on bsky (@SybrenKooistra) July 26, 2018
Goede vraag Syb, stel m aan haar. Fijn dat je als baas hierover nadenkt.
— Esther Maagdenberg (@EstherMTM) July 27, 2018
Lees ook
Katja Schuurman: ‘Ik had ook aangeklaagd kunnen worden voor #MeToo’