Trouwplannen

Tahmina Akefi is zelf ook werkzaam in de media en bleef anoniem, deels omdat ze daar zelf heel hard voor heeft gewerkt. Ze vertelt dat het eigenlijk bekend zou worden als ze zouden gaan trouwen. Na zes jaar samen had Peter haar namelijk ten huwelijk gevraagd. “Ik ging na mijn werk naar hem toe”, vertelt Tahmina. “Hij ging niet naast me zitten, maar tegenover me op de grond. Niet op één been. Toen pakte hij mijn handen en hij keek me aan.”

“Een mooie zachte blik in zijn ogen. Hij legde mijn handen tegen zijn gezicht en zei: ‘Zou je met mij willen trouwen?'” Tahmina vertelt dat ze hem een beetje plaagde. “Maar uiteindelijk zei ik ja.” Peter R. de Vries werd op 6 juli neergeschoten op de Lange Leidsedwarsstraat in Amsterdam. Op dat moment zat Tahmina in de auto, op weg naar een bezichtiging van een huis waar zij samen zouden gaan wonen.

Bij hem liggen

Vanaf het moment dat Peter in het ziekenhuis ligt is Tahmina bijna aan een stuk door bij hem. “In die laatste nacht ben ik op een gegeven moment naar huis gegaan”, vertelt Tahmina. “Maar ik kon niet slapen. Mét een slaappil kon ik niet slapen. Toen kwam ik midden in de nacht weer terug. Die avond had ik tegen een verpleger gezegd dat ik even bij hem wilde liggen.” Dat was op dat moment niet mogelijk, maar toen Tahmina die nacht terug kwam waren ze haar wens niet vergeten.

“Toen ik midden in de nacht terug kwam, zei ze: ‘Ik hoor dat je naast hem wilde liggen. Ik ga dat voor je regelen’. Ze heette Anne”, zegt Tahmina met een lach. “Toen heeft ze plaats gemaakt naast Peter en toen ging ik naast hem liggen.” Het is even stil. “Op mijn vertrouwde plek, zoals ik altijd bij hem lag. En toen viel ik in een diepe slaap.” De rest van de nacht lag Tahmina bij hem. “Ik ben die verpleger zo dankbaar dat ze dat heeft geregeld. Ze heeft mij een paar onvergetelijke uren gegeven.”

Uitvaart

Op de uitvaart van Peter in Carré sprak Tahmina ook. “Eén moment vlak voordat ik zou spreken dacht ik ineens, ‘o hij ligt in die kist'”, vertelt ze. Het verdriet greep haar naar de keel en ze wist niet of ze wel zou kunnen spreken. “Maar ook toen was het alsof hij tegen me zei: ‘Je gaat dit doen, je gaat daar voor mij staan’.” En het lukte haar om door haar tranen heen te spreken.

“Sinds die zwarte dinsdag is er veel over Peter gezegd en geschreven”, begon Tahmina haar toespraak op de uitvaart. “Dat hij een held was, een dappere strijder tegen onrechtvaardigheid, loyaal, hart op de juiste plek, en dat klopt allemaal. Maar Peter was nog veel meer dan dat. Peter was één en al liefde. Hij was één en al liefde.”

Vriendin Peter R. de Vries: 'Ik vind nog overal lieve briefjes, in huis verstopt'Lees ook

Bekijk de documentaire Vertrouwelijk! hier terug.