In Steenrijk, Straatarm ruilen Marjolein (56) en haar zoon Shaban hun villa op Ibiza een week in voor de Sassenheimse flat van Monique en haar kinderen Elisa (8) en Alex (11).
Hoewel de twee moeders een heel ander bestedingsbudget hebben, herkennen ze zich in elkaars verhaal. Beide vrouwen hebben huiselijk geweld meegemaakt.
Monique vertelt: “Ik ben door mijn ex-partner letterlijk en figuurlijk het ziekenhuis in geslagen. Mijn kinderen zaten op de trap en die hebben alles gehoord. Die hebben gezien hoe mama eraan toe was, hoe mama afgevoerd werd door de ambulance, hoe mijn ex door de politie uit huis werd gehaald. Dat was geen lolletje.”
Ze voelt zich daar nog steeds schuldig over tegenover haar kinderen. Ondanks de heftige thuissituatie zijn haar kinderen Elisa en Alex vrolijk en dankbaar. “Ik vind het zo knap dat na alles wat ze meegemaakt hebben, ze nog steeds zo stevig staan met z’n tweeën”, aldus de trotse moeder. “De droom die ik heb voor mijn kinderen is dat ze het nooit zo zwaar krijgen als ik. Helaas hebben ze al een deel meegekregen, maar ik hoop dat ze het gewoon beter gaan doen dan dat ik het heb gedaan.”
Hoewel Marjolein geen financiële zorgen meer heeft, is haar leven ook niet altijd vlekkeloos verlopen. Ze vertelt: “Toen zij heel klein waren, zes en acht, hebben we door een onveilige omstandigheid in de thuissituatie moeten vluchten. Dat was in 2011 en onverwacht stonden wij dus zomaar op straat.” Ze moet dan helemaal opnieuw beginnen en is afhankelijk van de hulp van vrienden en de voedselbank.
“Elke week als ik daar kwam…”, begint ze haar zin. Het raakt haar om terug te denken aan deze tijd. “Toen kreeg ik een knuffel en zeiden ze: ‘Welkom in de familie.'” Dat heeft haar destijds de kracht gegeven om door te gaan en haar kennis weer te delen met anderen.
Tattooverwijdering betekent veel voor moeder en zoon in 'Steenrijk, Straatarm': 'Echt een mooi begin'
Als Marjolein de flat van Monique en haar kinderen ziet, raakt dat haar. “Kijk, ik heb zelf in deze omstandigheid geleefd, dus ik weet: als ouder doe je zo ontzettend je best voor je kinderen”, zegt ze door de tranen heen. “In de jaren van armoede dat ik ook als moeder zo hard m’n best heb gedaan en creatief de ruimtes heb gebruikt…”
“En altijd leuke dingen probeerde te blijven doen en positief in het leven te blijven staan, terwijl er zo veel ellende was.” Ze vindt dat het huis van Monique uitstraalt dat ze de positiviteit uit het leven wil halen. “Ik ben heel blij dat zij nu in Ibiza zijn.”
Vanuit Ibiza belt Monique met Margaret, een goede vriendin van Marjolein. Tijdens dat gesprek ontdekt ze dat ook Marjolein te maken heeft gehad met een gewelddadige partner. “Ze is op een gegeven moment getrouwd en met die man heeft ze twee kinderen gekregen”, vertelt Margaret over haar vriendin. “Het werd een onveilige situatie en toen is ze met haar twee kinderen het huis uit gevlucht. Toen werd het voor haar echt een beetje een zwerversbestaan.”
Margaret legt uit dat Marjolein en de kinderen op dat moment geen plek hadden om te wonen. Monique: “Ik vind het heel verdrietig om te horen dat zij ook huiselijk geweld heeft meegemaakt, juist omdat ik zelf ook weet hoe pijnlijk dat is. Lichamelijk, maar ook emotioneel. En als je dan ook nog twee kinderen bij je hebt die dat ook allemaal zien… Ik snap dat dat voor haar net zo zwaar moet zijn geweest.”
Monique vindt het bijzonder om te horen dat ze in een vergelijkbare situatie hebben gezeten. “Marjolein heeft doorgevochten. Kijk waar ze nu zit. Dus voor mij is er hoop dat ook ik dat voor mekaar kan krijgen, ook voor mijn kinderen. Door te blijven vechten.”
Steenrijk, straatarm terugkijken? Dat kan hieronder.
Voel je je onveilig in je eigen huis of heb je het gevoel dat iemand in je omgeving in een onveilige situatie verkeert? Je kunt Veilig Thuis 24/7 bellen op 0800 2000 voor advies of om een melding te maken. Ook kun je hen anoniem chatten. Heb je te maken met direct gevaar, bel dan 112.
