Annemiek van Vleuten heeft zondag afscheid genomen als profwielrenster. Na haar laatste rit noemde ze zich in Arnhem een geluksvogel.
“Wielrennen kwam toevallig op mijn pad en het heeft me zo veel gebracht”, vertelde de 40-jarige wielrenster na de laatste rit van de Simac Ladies Tour in Arnhem.
Met onder meer vier wereldtitels en olympisch goud op zak verlaat Annemiek van Vleuten het vrouwenpeloton dat mede door haar gedreven aanpak een stuk professioneler is geworden.
De loopbaan van Van Vleuten kreeg tijdens de Spelen van Rio de Janeiro in 2016 een merkwaardige wending. Bij haar val in de wegwedstrijd, waar ze vrijwel zeker op weg was naar de olympische titel, liep ze een zware hersenschudding en drie breukjes in haar wervelkolom op. Ze zag het niet per se als een negatieve ervaring, het was ook het moment geweest waarop ze ontdekte hoe goed ze eigenlijk was.
Van Vleuten rijdt zichzelf, mét breuk in elleboog, naar wereldtitel
Sindsdien won ze vier keer de Giro, drie keer de Vuelta, de eerste editie van de Tour de France Femmes, tal van klassiekers en vier wereldtitels: twee in de wegrace (2019 en 2022) en twee op de tijdrit (2017 en 2018). In Tokio werd ze in 2021 bovendien olympisch kampioen tijdrijden.
Ze noemt haar wereldtitel in Yorkshire (2019) na een solo van meer dan 100 kilometer haar mooiste overwinning. Die van Wollongong van vorig jaar, fietsend met een breuk in haar elleboog “was qua entertainment voor het publiek mooier”, vertelde ze in Glasgow.
Met name na de Tour voelde ze zich leeg, zonder doel. “Nu ga ik iets zoeken waarin ik me kan ontwikkelen. Nee, ik word geen ploegleider. Ik denk meer aan het begeleiden van jonge atleten, niet per se in het wielrennen. Ik ga me bezinnen op waar mijn kwaliteiten liggen.”
Eind goed al goed: Annemiek van Vleuten heeft dierbare oorbel terug
