Te gast in Boerderij van Dorst van deze week: cabaretier en acteur Henry van Loon en schrijfster Saskia Noort.
Op een regenachtige dag komen de acteur en schrijfster langs bij Raven op de boerderij.
Raven wil een verblijfje voor de eenden maken en ze gebruiken als natuurlijke ongediertebestrijding tegen de grote hoeveelheid slakken.
Triggerwarning: dit artikel gaat over seksueel geweld.
Burgerlijk
Saskia en Henry, allebei gewapend in een gele regenjas, gaan hard aan de slag. Terwijl Henry het eendenverblijf in elkaar zet, halen Saskia en Raven een hek op voor de dieren. In de auto vertelt de schrijfster over haar jeugd: ze groeide op in een vrij gezin. Dat was leuk, maar ook heftig en grenzeloos. Haar vader rookte en dronk waar zij bij waren: “En dat maakt dat je zelf veel burgerlijker wordt”, zo vertelt ze.
Saskia Noort
“Ik wilde mijn kinderen wel meer grenzen mee geven en ik wilde een monogame relatie. Daar ben ik later ook mijn vraagtekens bij gaan zetten, maar ik had wel meer behoefte aan dat soort structuur.” Ze ging heel jong en hard studeren, trouwde toen ze jong was en kreeg al vroeg kinderen. “Als ik terugkijk, zocht ik vanuit onveiligheid naar veiligheid.” Ook vertelt ze over een traumatische ervaring: “Ik ben verkracht op mijn veertiende en hield dat voor mezelf. Ik zocht heel erg naar vertrouwen, naar iets wat ik kon vertrouwen.”
Onveilig gevoel
Ze vervolgt: “Ik voel me nooit honderd procent veilig. Als ik er niet lekker in zit of een heel erge kater heb, dan voel ik me niet veilig.” Zo is ze een heel erge kat uit de boom kijker: “Ik kan mezelf ook nooit ergens honderd procent in verliezen. Ik heb ook een tijdje een paniekstoornis gehad, dat is wel voorbij, hoor”, zegt ze. “Maar als ik mezelf voorbij ren, krijg ik dat paniekgevoel en dat wordt getriggerd door dat onveilige. Nu klink alsof ik net van therapie kom, maar honderd procent veilig voel ik me niet, nee.”
“Toen mijn dochter de leeftijd kreeg die ik had toen het gebeurde, kreeg ik er het meeste last van. Ik was zo bang en die angst ben ik gaan misbruiken. Ik kreeg de neiging om mijn kinderen te gaan chanteren en die angst op te leggen: zo is het met mij afgelopen, als jij dit doet, gaat het jou ook overkomen. En dat vond ik niet netjes van mezelf.”