In ‘Boerderij van Dorst’ vertelt zangeres Stien den Hollander, beter bekend als S10, over haar jeugd in de psychiatrie. Ze werd meerdere keren opgenomen, maar denkt niet dat dit het beste pad voor haar was.
Stien vertelt dat ze het altijd best spannend vindt om over de toekomst na te denken. Dat had ze als kind al.
“Toen kon ik me niet goed voorstellen dat het beter zou worden, het leven. Of leuker. Ik vond het wel uitzichtloos vroeger”, zegt Stien. De zangeres had te kampen met depressies en psychoses. Presentator Raven vraagt hoe dat is gekomen. “We woonden in een klein dorpje met altijd dezelfde mensen”, legt Stien uit. “We zijn toen verhuisd, want mijn moeder kreeg een hele leuke vriend.” Vanaf dat moment moesten ze vaak verhuizen en in tijdelijke huizen wonen.
“Ik raakte eigenlijk overspannen van alle nieuwe situaties waarin ik mij een houding moest geven”, zegt Stien. “Dat vond ik te moeilijk. Dat vond ik te veel.” Ze geeft een voorbeeld. “Ik had dan wel een baantje, maar ik hoefde maar drie uur per week te komen.” Ze deed klusjes in een restaurant. “En in de winter wisten ze: Stien hoeven we niet meer te bellen. Want dan is die weer van de planeet verdwenen.”
ik ben de afgelopen jaren steeds meer vastgelopen in open praten over mijn verleden, omdat vaak met media ik in een onveilige setting de meest persoonlijke vragen kreeg gesteld
maar bij Raven ( boerderij van dorst ) voelde ik wel weer de veiligheid ❤️— S10 (@S10sdonnie) June 21, 2023
dank vanuit de grond van mijn hart aan alle mensen die mij prachtige berichten sturen 💖 hierdoor voel ik me gezien en smelt die hardheid weer een klein beetje 💘 https://t.co/Ks71JTaxCE
— S10 (@S10sdonnie) June 21, 2023
“In de winter werd ik altijd depressief”, legt de zangeres uit. “Dan werd ik gewoon helemaal wild. Ja, dat weet ik niet zo goed meer. Dan moest ik worden opgenomen.” Bij de GGZ konden ze geen diagnose voor Stien vinden. “En toen hebben ze mij op hele jonge leeftijd, ik denk op mijn veertiende, drie weken naar een gesloten afdeling gedaan in Amsterdam. Dat is de crisisafdeling.” Daar heeft Stien de ergste dingen gezien. “Allemaal kinderen die heel erg in de war zijn.”
“En dat is denk ik echt niet goed geweest voor mij. Als ik dat niet had gezien op die leeftijd, dan had ik denk ik niet zo vaak opgenomen geweest.” Stien kreeg de verkeerde diagnose. “Autisme, waardoor ik ook niet meer naar het normale onderwijs mocht, maar naar speciaal onderwijs moest. En dat werd toen mijn wereld.” De wereld van de psychiatrie. “Ik moest bijvoorbeeld een keer in de isoleercel. Toen heeft mijn moeder al die uren voor de deur gestaan en op de ramen gebonkt.”
Ze kreeg verschillende medicatie, maar is daar mee gestopt. “Ik voelde wel dat het ook niet helemaal in mij zat. Dat ik dacht, het is ook iets buiten mij om, dat dit zo gebeurt”, zegt Stien met tranen in haar ogen. “Ik ben eigenlijk niet psychisch niet goed. Dat weet ik eigenlijk zeker. Er gebeurt gewoon veel in het leven en daar heb je geen grip op. Dat is het geweest.”
Ook Raven pinkt een traantje weg. “Ik kan mij heel goed voorstellen dat je als kind in de handen van zo’n systeem terecht komt.”
Janny van der Heijden vertelt over bijna blind worden in 'Boerderij van Dorst': 'Toen ben ik gaan schrijven'
Kijk de laatste aflevering voor de zomerstop van Boerderij van Dorst hier terug.
