Ruud de Wild vertelt in een interview met het AD over de heftige periode als gevolg van de darmkanker die bij hem werd vastgesteld.
De radio-dj ontdekte vorig jaar de kanker na een zelfcheck.
Ruud de Wild
Lang stopte Ruud de signalen weg. Hij dacht dat zoiets hem niet zou overkomen. “Kanker was ver weg. Altijd”, vertelt hij in het interview met het dagblad. Maar toen de radio-dj voorgaand jaar in de KWF-week portretten maakte voor zijn podcast Rauw (toen omgedoopt tot Rouw) wees Simon Keizer hem op een zelfcheck. Een vriendin van Olcay die maag-darm-leverarts is, raadde hem aan ook zijn darmen te laten controleren.
De diagnose darmkanker kwam hard binnen. “Er breekt een rafelige tijd aan. Alle zekerheid verliest zijn waarde. De eerste operatie hebben we stilgehouden. Het zag er namelijk naar uit dat ze de tumor eruit konden scheppen. Toen ik wakker werd, zei de mdl-arts dat ik niet schoon bleek. Heel confronterend, want je weet: er zit een tijdbom in je lichaam.”
Risicovolle operatie
Ruud moest een risicovolle operatie ondergaan, waarbij hij incontinent, impotent of zelfs verlamd kon raken. Het herstel verliep dan ook niet voorspoedig. “Ik kreeg complicaties. Ik zal je de details besparen, maar ik raakte weg en moest uit huis getakeld worden. In het ziekenhuis kreeg ik een drain en een tijdelijke stoma. Ik was geen knip voor de neus meer waard. Ik at niks, verloor gewicht. Dit komt nooit meer goed, dacht ik.”
Gelukkig gaat het nu een stuk beter met de radio-dj. Drie weken geleden nam hij afscheid van zijn stoma, maandag keert hij terug op de radio. “Ik vind het spannend. Natuurlijk zal ik mijn persoonlijke verhaal delen, maar eerlijk gezegd zal ik blij zijn als het maandagmiddag zes uur is. Dan heb ik de eerste hobbel weer genomen.”
Olcay Gulsen
Zonder vriendin Olcay Gulsen had Ruud het niet gered, vertelt hij ,,Ze heeft me er doorheen gesleurd. Met haar luchtigheid, rust en mentaliteit. Van ‘hier komen we wel doorheen’”, aldus de radio-dj.
“Als ik zie hoe hard zij heeft gevochten. Mij bijgestaan. Met de angst die zij heeft gehad. Van en naar het ziekenhuis, urenlang wachten buiten het ziekenhuis. Het is misschien wel het grootste cadeau: dat we zó dicht bij elkaar zijn gekomen.”