‘Heftige periode’

Bij een close-up video van haar aan de borst drinkende zoontje Fender schrijft ze: ‘Het zag er bij anderen zo makkelijk uit. […] Nadat ik beviel van Fender, wilde ik dat ze hem meteen aan mijn borst zouden leggen. Simpel, zou je denken… De waarheid is: ik vond het misschien wel de meest heftige periode.’

Obsessie

Roxeanne biecht op dat Fender maar niet wilde happen en wanneer hij dat wel deed, dat verschrikkelijke pijn deed. ‘Ik had na drie dagen scheuren in mijn tepel. Ondertussen huilde mijn kind van de honger, dus kochten we een kolfapparaat. Eindelijk iets dat werkte.’ Toen na een week de melkproductie afnam, zocht Rox – inmiddels ‘geobsedeerd’ door het geven van borstvoeding – hulp bij een lactatiedeskundige die medicatie voorschreef. Toch bleef het geven van borstvoeding slopend en dus besloot Roxeanne er uiteindelijk mee te stoppen.

‘Je bent niet de enige’

Dan spreekt Roxeanne ‘lotgenoten’ toe. ‘Lieve mama’s, ik deel dit verhaal omdat ik weet hoe zwaar het soms kan zijn om dit vol te houden. Dat alle mooie plaatjes en video’s soms een keerzijde hebben, en dat je daarin echt niet de enige bent. Ik ken de druk en ik snap hoe graag je het allemaal ‘goed’ wil doen. Maar weet: dat doe je!’

Lees ook
Waarom Eva Jinek pleit voor ‘meer verdraagzaamheid’ op het gebied van borstvoeding

Honderden positieve reacties

Onder de post stromen de verhalen van moeders die zich in Rox’ verhaal herkennen binnen. ‘Heel fijn dat je dit deelt’, aldus een volger. Een ander vult Roxeanne aan: ‘En voor de mama’s die dit zichzelf willen besparen door vanaf begin af aan bewust voor kunstvoeding te kiezen, en daarmee zich moeten verdedigen waarom je geen borstvoeding geeft, jullie doen het ook goed!’

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

#worldbreastfeedingweek In mijn ideale wereld gaf ik de hele dag borstvoeding. Overal, waar dan ook. En als zwangere vrouw, vol onwetendheid zou me dit lukken. Het zag er bij ‘anderen’ zo makkelijk uit. Ik had me inmiddels al 200x gek laten maken door de moedermaffia dat borstvoeding de beste voeding zou zijn voor je baby. Dus nadat ik beviel van Fender, wilde ik dat ze hem meteen aan mijn borst zouden leggen. Simpel, zou je denken… De waarheid is: Ik vond het misschien wel de meest heftige periode. De druk die ik voelde om te presteren was ongekend. Fender wilde maar niet happen en als hij eindelijk hapte, deed het ongelofelijk veel pijn, want hoe makkelijk het er ook uit ziet, ik had na 3 dagen scheuren in mijn tepel. Ondertussen huilde mijn kind van de honger, dus kochten we een kolf apparaat. Eindelijk iets dat werkte. Maar na een week werd mijn productie steeds minder. Het maakte me letterlijk geobsedeerd, want dit moest me lukken. Dus schakelden we een lactatiekundige in. Ik kreeg medicatie, om de productie op gang te houden en hoewel ik daar baat bij had, merkte ik dat mijn kindje wel happy was, maar ik allesbehalve. Na weken op 2 uur slaap te hebben geleefd en ik erachter kwam hoe snel de tijd was gegaan, zonder dat ik er oprecht van had genoten, besloten we te stoppen met het geven van borstvoeding. Nog steeds kan ik jaloers worden als ik andere moeders borstvoeding zie geven. Ik vind het zo puur, zo kwetsbaar. En als we ooit een tweede kindje mogen krijgen, zou ik het zeker weer net zo doen als bij de komst van Fender. Maar lieve mama’s, ik deel dit verhaal omdat ik weet hoe zwaar het soms kan zijn om dit vol te houden. Dat alle mooie plaatjes en video’s soms een keerzijde hebben en dat je daarin echt niet de enige bent. Ik ken je druk en ik snap hoe graag je het allemaal ‘goed’ wil doen. Maar weet: Dat doe je! ❤️

Een bericht gedeeld door ??????? ??? ⚡️ (@roxeannehazes) op 9 Aug 2019 om 12:50 (PDT)