Stam

Daarna gaat het wel iets beter, maar blijft ze benauwd. Bij thuiskomst laat Stam zich meteen testen. “We hadden een eigen huisje en zijn eigenlijk alleen maar naar de supermarkt geweest. Ik denk dat ik het eerder heb opgelopen toen ik bij iemand met het coronavirus in één ruimte ben geweest. Omdat ik geen klachten had en de 1,5 meter heb gewaarborgd, hoefde ik van de GGD toen niet te worden getest.”

Later wordt ze toch getest en krijgt ze een negatieve uitslag, ondanks haar aanhoudende klachten. De 27-jarige moeder blijft een erge druk op de borst houden. Ze neemt contact op met haar huisarts, die haar adviseert om zich nogmaals te laten testen. Maar ook die uitslag is negatief. De huisarts wil dan een bloedonderzoek doen. “Daar kwam uit dat ik antistoffen had voor corona.”

Benauwd

Inmiddels gaat haar gezondheid steeds verder achteruit. Ze is heel erg benauwd en kan niet eens de trap meer op. Dan hijgt ze de longen uit haar lijf. Op haar werk zeggen collega’s dat ze aan zichzelf moet denken en wordt Stam naar huis gestuurd. Daarna gaat het helemaal bergafwaarts: ze heeft pijn in haar rug en tussen de schouderbladen. Ook kan ze haar dochters niet meer optillen en de kinderwagen duwen lukt ook niet meer. Daar heeft ze de kracht niet meer voor.

Uit een tweede bloedonderzoek blijkt weer dat ze antistoffen voor het virus heeft. “Volgens de arts kan ik er honderd procent vanuit gaan dat ik corona had.”

Schadelijk

Stam zit nu al twee maanden thuis en verbetering ziet ze amper. De pijn is minder, maar fietsen of lange afstanden lopen gaat niet. “Ik mag blij zijn als ik twee minuten op een fiets kan zitten. Dan gaat mijn hartslag al zo omhoog dat het schadelijk is voor mijn longen.”

Achter de kinderwagen gaat ook nog steeds niet. Elke dag moet ze minstens een uur op bed liggen, meestal als de kinderen dat ook doen. “Anders trek ik het niet. Dan lig ik de volgende dag voor pampus op de bank, met spierpijn in mijn hele lichaam en pijn op mijn borst. Af en toe voelt het alsof ik door een rietje adem. Dat is het moeilijkste.”

Ingehuurd

“Mentaal gaat ook een rol spelen, je gaat vergelijken met wat je wel kon en wat je nu niet kan. Dat moet je natuurlijk niet doen, maar dat doe je wel op dagen dat je er doorheen zit. Dan zit ik te huilen op mijn bed. Ik wil óók graag met mijn kinderen een dagje uit. Maar dat zit er nu niet in, of ik moet er drie dagen van bijkomen.”

Lees ook
Brechje ligt door corona vijf keer per dag op bed: ‘Wil me weer normaal voelen’

Stam zat begin september aan tafel bij Op1. De reacties daarna waren niet mild. “Mensen dachten dat we waren ingehuurd. Toen dacht ik: ga dan maar een keer mee naar een revalidatietraining. Ik ga drie of vier keer per week naar de fysio. Twee keer is dat fitness om mijn kracht en conditie te verbeteren – want die zijn nog ver te zoeken – de andere twee keer word ik gemasseerd om mijn spieren los te krijgen zodat ik hopelijk meer lucht krijg.”

Lees ook
Frances en Esmee hadden al voor lockdown corona: ‘Ziekte is uit lijf, maar niet uit hoofd’

Verkeken

Desondanks begrijpt ze wel dat mensen het virus soms niet zo serieus nemen en de regels aan hun laars lappen. “Ik was ook heel naïef. Ik dacht dat het een griepje was, maar op deze nasleep heb ik me echt verkeken.”