Gedeelde ervaring

Roos’ Twitter en Instagram-accounts en de bijbehorende inboxen barsten de laatste dagen uit hun voegen door de column die ze schreef in LINDA.203. Hierin beschrijft Roos hoe ze in de nachtelijke uren geen ruggenprik kreeg, terwijl ze kapot ging van de pijn.

“Heel bizar om te lezen hoeveel vrouwen dezelfde nare ervaring delen. Ik krijg nu veel bevallingsverhalen toegestuurd en daar word je niet echt vrolijk van.” Ook in de reacties op de LINDA. Facebook-pagina zijn legio verhalen te vinden. Van twee uur pijn lijden en vervolgens verkeerd geprikt worden, tot om 15.45 uur een ruggenprik aanvragen en te horen krijgen dat het ‘geen handige tijd’ is, door de wisseling van diensten. Allerminst optimaal, dus.

Controle

“Het is opvallend hoeveel vrouwen zich melden,” vervolgt Roos. “Veel verhalen in mijn inbox gaan ook over het OLVG West, daar lijkt dit echt een probleem te zijn. Maar ook in andere ziekenhuizen komt het voor. Ik vind gewoon dat het tijd is voor een debat: hoe willen wij bevallen in Nederland en hoe gaan we dat echt goed regelen?”

Volgens landelijke afspraken kun je in elk ziekenhuis een ruggenprik krijgen, óók ’s nachts en in het weekend. In de praktijk blijkt die belofte soms lastig waar te maken. “Ik hoor van ziekenhuispersoneel dat het staat of valt met de roosters van anesthesisten,” vertelt Roos.

“Daarnaast heerst in Nederland toch het idee dat een bevalling zonder pijnstilling beter is. Ik vind dat het tijd is voor een modern tegengeluid. Het kan en mag ook anders. Als het hier om mannen ging, hadden we allang een variant waarbij je direct onder narcose wordt gebracht. Echt, ik gun elke vrouw een mooie bevalling naar wens. Of dat nou thuis is of in het ziekenhuis, met of zonder pijnstilling. Ik vind vooral dat elke vrouw, ten allen tijde, recht heeft op controle over haar eigen pijnstilling. In het buitenland gaan ze hier ook heel anders mee om. ”

 

Lees ook

Dossier Pijnstilling: Waarom krijgen vrouwen niet altijd pijnstilling op verzoek?

Reactie OLVG West

Naar aanleiding van de column nam het OLVG West contact op met Roos voor een gesprek. In aanvulling daarop geeft het ziekenhuis een officiële reactie aan LINDA.nl.

“Het is voor Roos ontzettend vervelend dat zij deze ervaring heeft gehad. We vinden het dapper en ook heel belangrijk dat zij deze ervaring deelt. Haar verhaal – en de reacties daarop – zijn een duidelijk signaal voor ons. We lezen alles en leren hiervan, zodat we onze bevalzorg waar nodig verder kunnen verbeteren. Pijnbestrijding tijdens een bevalling, de afwegingen hierover en hoe we dit binnen Nederland hebben georganiseerd zijn belangrijke onderwerpen die bespreekbaar moeten zijn en blijven. Iedere nare beval-ervaring, is er een te veel.”

Het statement vervolgt: “Een ruggenprik wordt altijd geplaatst door een anesthesioloog. In ziekenhuizen waar een ruggenprik wordt aangeboden is altijd een anesthesioloog 24/7 aanwezig. In het OLVG betekent dit één op onze locatie in Oost en één in West. Soms moet een vrouw langer wachten op een ruggenprik, omdat de anesthesioloog niet direct beschikbaar is, bijvoorbeeld vanwege een spoedoperatie. In de tussentijd kan dan andere pijnbestrijding worden aangeboden, zoals remifentanil.”

Niet dapper, maar eerlijk

Roos laat op haar beurt weten dat ze de reactie waardeert en dat ze weet dat er keihard gewerkt wordt in de ziekenhuizen. “Ons zorgpersoneel kan niet genoeg gewaardeerd worden, maar ik heb wel kritiek op het systeem”, aldus Roos.

“Pijn tijdens een bevalling wordt nog te weinig serieus genomen, zo lijkt het. Dat het in dit land ‘dapper’ zou zijn om je hierover uit te spreken zegt al genoeg. Ik ben niet dapper, maar eerlijk.”

Lees de column
Roos Moggré: ‘Het is 2021: geef vrouwen op élk tijdstip een ruggenprik’