In Nachtdieren rijdt presentator Raven van Dorst door Groningen. In het holst van de nacht komt hen Robbie tegen, met bloemen in zijn hand voor zijn vermiste moeder. Die gaat hij neerzetten op de plek waar zij veertien jaar geleden voor het laatst is gezien.
Robbie weet vrij zeker dat zijn moeder doodgeschoten is, maar haar lichaam is nooit teruggevonden.
Raven komt aanrijden en ziet Robbie staan met bloemen in zijn hand. “Sta je te wachten op je date?”, vraagt de presentator. “Ik sta niet op mijn date te wachten, ik ga deze neerleggen bij deze plek. Mijn moeder is vermist.” Raven wil er graag meer over horen en stapt uit de auto. “Mijn moeder is veertien jaar geleden als vermist opgegeven. Ze is het laatst hier gezien, op deze plek hier naast je, en daar leg ik altijd een bloemetje neer.”
Robbies moeder is Marian Kusters: hij laat het opsporingsbericht aan Raven zien. “De kans is vrij groot dat ze is geliquideerd, maar haar lichaam is tot op de dag van vandaag niet gevonden. Wat kun je ervan zeggen… Je kunt het nooit verwerken”, zegt Robbie, die de naam van zijn moeder op zijn gezicht heeft laten tatoeëren. “Ik ga nu een boeketje neerleggen en het proberen te herdenken, maar je kunt het nooit verwerken eigenlijk.”
Op 14 januari 2009 werd Marian als vermist opgegeven. De periode rond die datum is altijd een moeilijke tijd voor Robbie. “Weinig slaap, veel stress. Dat je hoofd toch wel weer vol zit van: waar is ze nou? Is ze er nog wel, is ze er niet meer?” Raven en Robbie staan op de plek waar ze voor het laatst gezien is. “Hier rechts was de tippelzone van Groningen. Die is nu gesloten. Mijn moeder was prostituee.”
“Dus het kan ook zijn dat ze met een foute klant mee is gegaan”, zegt Raven. “Dat zou kunnen”, bevestigt Robbie. “Maar haar beste vriendin, ook haar collega, is ook geliquideerd. En dat zou om dezelfde man gaan.” De politie heeft wel verdachten op het oog gehad. “Maar als je geen lichaam hebt, kun je niks hard maken.”
38 jaar na de verdwijning van Maarten in Chili gaat de overheid met behulp van AI opnieuw zoeken
Omdat haar lichaam nooit gevonden is, kunnen Robbie en zijn familie het niet verwerken. “Ik heb familie in de ogen aangekeken en dan zie je dat iedereen er helemaal kapot aan is gegaan. Dit zijn dingen, ja je moet ermee leren leven. Dat is gewoon een eeuwige strijd.”
Robbie is zelf opgegroeid in een pleeggezin, omdat zijn ouders niet voor hem konden zorgen. “Mijn ouders hadden heel erg veel moeite met drugs en criminaliteit.” Robbie weet dat zijn moeder hem wel wilde, zo wilde ze hem bijvoorbeeld meenemen als ze op bezoek kwam. “Haar eigen problematiek was gewoon te groot.”
Raven loopt met Robbie mee naar de plek voor zijn boeket. “Hier voel je een beetje verbintenis, voor de rest heb ik dat eigenlijk niet.”
Kijk Nachtdieren in Groningen hier terug.
Anemoon heeft dag en nacht zenuwpijn: 'Alsof er duizend messen in me zitten'
