‘Expeditie Robinson’-winnaar Robbert Rodenburg (23) is een man van het juiste moment. In de halve finale en de finale pakt hij de winst wanneer het er écht toe doet. ‘Ik zeg het niet snel, maar ik ben enorm trots.’
“Ik heb in dit seizoen denk ik bewezen dat iedereen een Robinson kan zijn”, vertelt de acteur en presentator aan LINDA.nl.
Robbert zegt niet snel dat hij “mega trots” op zichzelf is. Maar in dit geval wel. “Dit is echt een jongensdroom. Als kleine Robbert keek ik al naar Expeditie, en dacht ik al: wat vet als ik dat ooit mag doen. Maar toen ik er eenmaal was, zag ik heel veel sterke kandidaten. Als je dan de eindstreep weet te halen en óók nog eens weet te winnen, is dat heel bijzonder. Vooral ook omdat mensen het niet verwacht hadden.”
Pas in de halve finale wint Robbert zijn eerste individuele proef, en pas op de laatste dag denkt hij voor het allereerst: ik maak écht kans op die titel. “Ik had er natuurlijk wel over gefantaseerd, maar het leek steeds nog heel ver weg. Maar toen de finale proef werd uitgelegd, dacht ik: dit zijn allemaal dingen die me liggen en die ik leuk vind. Ik zou dit weleens kunnen winnen.”
In de finale strijdt hij tegen Anouk Maas, Dominique van Hulst (Do) en Britte Lagcher. Wie was zijn grootste concurrent? “Heel eerlijk? Alledrie. Ze waren zo krankzinnig sterk, dat hebben we de afgelopen weken wel kunnen zien.”
Maar uiteindelijk pakt Robbert zelf de winst. Al is hij natuurlijk niet alleen een ware Robinson vanwege die ene proef. Ruim vier weken lang weet hij te overleven op een onbewoond eiland. Vooral de heimwee vindt hij pittig. “De laatste twee weken had ik het echt heel moeilijk en miste ik thuis.”
Ook het gebrek aan eten aan de kale Kroatische kust blijkt een uitdaging. “We hoorden van de 2.0’ers dat het op de Filipijnen nog weleens lukte om eten te vinden. Maar hier was niets, noppes en nada. Frustrerend. Dat je heel erg honger hebt en steeds weer eten gaat zoeken, maar niets kunt vinden.”
Hoeveel hij precies is afgevallen, weet Robbert niet meer. “Ik denk rond de tien kilo. Al had ik er van tevoren al een beetje ‘aangegeten’ en extra gesnoept, ik was aan het einde toch wel een soort wandelende tak.”
Heftige laatste eilandraad 'Expeditie Robinson': 'Ik vertrouwde blindelings op de afspraken'
In Kroatië droomt hij vooral van de McDonalds. “Ik wilde zo graag een quarter pounder en kipnuggets. Iets lekker zouts, vets en kazigs, daar keek ik ontzettend naar uit.” In Nederland kon hij niet meer stoppen met eten. “Ik at als een bootwerker, en binnen drie weken zat alles er weer aan.”
Expeditie Robinson gaat niet alleen over proeven, maar ook over bondjes smeden en tactisch spelen. Maar winnaar Robbert maakt juist een relatief rustige expeditie door en wordt ook nooit weggestemd. “Als ik nu zie wat er op de andere eilanden gebeurde, zie ik dat het ook anders had gekund. Maar ik ben altijd heel relaxed gebleven en misschien heeft dat me wel geholpen.”
In de laatste fase van de competitie komt Robbert nog wel in het tactische spel van Britte en Yuki terecht. “Dat was best wel pittig, want dat had ik tot dat punt nog helemaal niet gedaan. Ik zat meer op ‘lieve vrede’-eiland. Tegelijkertijd vind ik de kritiek echt dom, want dat tactische hoort al 21 jaar bij Expeditie Robinson. Als je dat niet wil zien, moet je niet kijken.”
Wat ook hielp, was dat Robbert goed in de groep lag. Hij heeft dan ook veel vriendschappen aan het programma overgehouden: vooral Dyantha, Yuki, Britte, Do en JayJay spreekt hij nog vaak. “Bij oud-deelnemers dacht ik altijd: ja hoor, wat doe je nu raar, net alsof je nu ineens soulmates bent. Maar ik kan nu echt zeggen: je gaat samen een bubbel in en dat schept écht een band.”
Van smalltalk tot vrienden die afzeggen, Robbert Rodenburg (22) vindt dit allemaal 'Stom!'
Na de finale moest de kersverse Robinson maandenlang zijn mond houden. Moeilijk en leuk tegelijkertijd. “Ik wilde dat iedereen vet verbaasd zou zijn, maar soms was het ook fucking lastig.” Want vanaf het moment dat bekend werd gemaakt dat hij meedeed, kreeg hij de nodige dingen naar zijn hoofd geslingerd. “Ze zeiden dan: ‘Die homo in de roze trui ligt er binnen een week uit’. Dan dacht ik wel even van: wacht maar, je zal vanzelf zien wat ik kan.”
Zijn winst is dan ook “echt een middelvinger naar die mensen”, zegt hij. “Gisterenavond lag ik in bed te bedenken wat een Robinson eigenlijk is. Mensen trokken bij mij bij voorbaat al hun conclusies dat ik dat niet kon zijn. Maar we moeten afstappen van het idee dat een Robinson altijd per se groot, sportief en sterk moet zijn. Ik heb bewezen dat er ook een Robinson in mij zit. En volgens mij zit die eigenlijk gewoon in iedereen.”
