Maar liefst drie gouden medailles won Ranomi Kromowidjojo (33) tijdens de Olympische Spelen. Ondanks dat ze is gestopt met zwemmen, keert ze dit jaar toch terug voor de Zomerspelen in Parijs.
Ze keert weliswaar niet terug als zwemster, maar als reporter. Ze gaat ons deze zomer voorzien van interviews met sporters én backstage reportages. “Bijvoorbeeld over de olympische dorpen. Maar van die 300.000 duizend condooms waar men het wel eens over heeft, heb ik niets gezien.”
In 2008 tijdens de Olympische Spelen in Peking won Ranomi Kromowidjojo voor het eerst goud op het onderdeel estafette en in 2012 won ze twee keer goud op de Spelen in Londen. Meermaals werd ze Europees en wereldkampioen zwemmen. Ranomi Kromowidjojo is daarmee een van de grootste Nederlandse zwemsters aller tijden.
Begin 2022 beëindigde de olympisch kampioen abrupt haar carrière. Toch is ze dit jaar bij de Olympische Spelen in Parijs. Voor Eurosport en HBO Max kruipt de zwemster in een heel nieuwe rol, namelijk die van expert en reporter. Tijdens de Spelen gaat ze wedstrijden analyseren interviewt ze sporters. Niet alleen zwemmers, maar ook die van andere sporten.
Ranomi Kromowidjojo deelt hoe ze thuis - zonder zwembad - traint
‘Toen ze me hier voor vroegen, zei ik meteen ja. Nadat ik twee en een half jaar geleden stopte, wist ik dat ik hoe dan ook naar de Spelen in Parijs wilde. Hoe ik dat ging doen, wist ik nog niet. Maar ik wilde sowieso. En toen kwam dit op mijn pad. Het past bij mij en het is ook een leuke uitdaging om vanuit ‘de andere kant’ verslag te doen. Om zelf de vragen te stellen, en niet de vragen te beantwoorden.”
Dit zijn de eerste Spelen als ex-sporter. Hoe voelt dat?
“De oogkleppen zijn af. Ik ben een stuk relaxter. Als sporter was ik altijd heel egocentrisch en alleen bezig met mijn eigen sport. Ik kwam naar de Spelen om te presteren, niet om een leuke tijd te hebben en andere sporten te zien of vrienden te ontmoeten. Ik had maar één doel: goud winnen. Nu kan ik veel meer genieten van de omgeving. Daar heb ik ontzettend veel zin in.”
Naar welke sport kijk je zelf het meeste uit?
“Uiteraard naar het zwemmen, waar Nederland de nodige medaillekansen heeft. Maar ook naar andere grote sporten waar we goed in zijn, zoals atletiek. De kleine sporten trekken ook echt mijn aandacht, zoals de nieuwe olympische sport breakdance, klimmen, boogschieten, boksen en synchroon zwemmen. De tweelingzussen Noortje en Bregje de Brouwer doen het heel goed.”
“Ik ben heel benieuwd hoe het is om als toeschouwer te kijken. Ik heb heus wel eens wat gezien tijdens eerdere spelen. In Tokio natuurlijk niet, vanwege de Covid-regels. Toen mocht je nergens bij zijn. In Rio keek ik wel wat zwemwedstrijden en atletiek. Maar eigenlijk heb ik nooit echt iets goed meegekregen. Daar kwam ik gewoon niet voor.”
Naast wedstrijden kijken, kruip je tijdens de Spelen ook in de rol van reporter. Wat ga je precies doen?
“Ik kruip niet in de rol van journalist, maar ga de sporten beschouwen vanuit mijn eigen ervaring. De mens achter de sporter interesseert me en ik hoop dat naar voren te brengen. Ik weet hoe het is om voor een camera te staan als het super goed gaat, maar ook als het echt niet goed gaat. Dus ik blijf weg van aannames. Stel dat het op dag één niet zo goed gaat, dan wil ik niet meteen conclusies trekken. En ik ga het niet alleen over de race of over de wedstrijd hebben, maar ook over hoe het spelers vergaat in het olympische dorp.”
Hoe gaat het er nou eigenlijk aan toe in zo’n olympisch dorp? Op sociale media gaan vaak de wildste verhalen rond.
“Over die 300.0000 condooms zeker, daar heb ik toevallig nog niets van gezien”, antwoordt ze lachend. “Elk dorp is anders. In Tokio hadden we kartonnen bedden waar veel over gezegd werd. Die waren bizar goed en stevig.”
“De dorpen zijn geen vijf-sterren hotels. Het zijn vaak een soort appartementencomplexen met best dunne wandjes. Je hoort de kamers naast je en je deelt een appartement met teamgenootjes. Zo zijn er mannen- en vrouwenhuizen. Je hebt vaak een woonkamer, waar we altijd samen onze nagels lakten. Het heeft wel wat studentikoos.”
Voorafgaande aan de Olympische Spelen mocht je het olympische vuur dragen. Hoe was dat?
“Ik was wel een beetje zenuwachtig. Het was die dag dertig graden en ik had mijn olympische outfit met lange mouwen aan. De fakkel was ook bloedheet. Hij is van metaal. Ik had de hele tijd zweethandjes. Ik was zo bang om hem uit mijn handen te laten glijden, maar het is allemaal goed gekomen.”
Was dit een lang gekoesterde droom?
“Ik had nooit verwacht de fakkel te mogen dragen. Het is sowieso heel bijzonder de vlam te dragen, als je niet uit het land komt dat de Spelen host. Ik heb nog nooit een Nederlander gehoord die ermee liep. Mensen vroegen me ook of het op mijn bucketlist stond, maar het was gewoon nog nooit in me opgekomen. Het was eervol om te doen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Vrijdag 26 juli begint het grootste sportevenement ter wereld met de openingsceremonie in Parijs. Tot en met zondag 11 augustus komen meer dan 10.000 sporters van over de hele wereld in actie.
Willem-Alexander en Máxima dit jaar met prinsessen naar Olympische Spelen in Parijs
