Puck (21) stapte vijf jaar terug bijna uit het leven. De poging tot zelfdoding mislukte waardoor ze er vandaag de dag nog is. En daarvoor is ze heel dankbaar.
Op Wereld Suïcide Preventie dag vertelt ze haar verhaal.
Puck (21) stapte vijf jaar terug bijna uit het leven. De poging tot zelfdoding mislukte waardoor ze er vandaag de dag nog is. En daarvoor is ze heel dankbaar.
Op Wereld Suïcide Preventie dag vertelt ze haar verhaal.
Trigger warning: dit artikel gaat over zelfdoding.
Dit artikel is onderdeel van het LINDA.meiden-dossier over suïcide. Meer weten?
“De depressieve gedachten begonnen toen ik een jaar of veertien was”, vertelt Puck als we haar bellen. Het is voor de inmiddels 21-jarige nooit honderd procent duidelijk geweest waar deze gedachten vandaan kwamen, maar als trigger wijst ze naar social media.
“Ik was vroeger nooit veel bezig met mijn uiterlijk, maar toen maakte ik kennis met Instagram. Het ideaalbeeld dat daar geportretteerd werd, zorgde ervoor dat ik steeds negatiever naar mezelf ging kijken.” De posts die haar het slechtst over zichzelf lieten voelen waren die van afgetrainde sportmodellen, meiden met een ‘perfect’ gezicht of mooi haar. “Ik probeerde te streven naar alles wat ik niet had.”
Puck ontwikkelt een eetstoornis omdat ze zichzelf dik gaat vinden en begint zichzelf te snijden. “En dat terwijl ik ook toen al maatje 32 had. Toch at ik bijna niets meer. Op een gegeven moment werd mijn zelfbeeld zelfs zo laag, dat ik niet meer naar buiten durfde als ik een puistje had of mijn haar niet goed zat. Ik kreeg sociale angst en ging eigenlijk nooit meer de deur uit. En als ik al naar buiten ging, was ik alleen maar bezig met wat mensen van me vonden.”
De suïcidale gedachten kwamen op het moment dat ze zich realiseerde dat ze nooit aan het ‘ideaalbeeld’ op Instagram zou kunnen voldoen.”Ik ben heel perfectionistisch en dacht dat dat de norm was. Dit is hoe je eruit moet zien als je mooi wilt zijn. Ik vond mezelf lelijk en dik en vond het verschrikkelijk dat ik er niet zo uitzag.”
Vijf jaar geleden bereikt Puck in de zomervakantie haar absolute dieptepunt en begint haar zelfdoding te plannen. “Ik vond laatst schriftjes waarin ik beschrijf hoe ik mezelf van het leven wilde beroven en wanneer ik dat wilde doen. Zo was er bijvoorbeeld een dag waarop mijn ouders niet thuis waren en ik van plan was om mezelf op te hangen. De gedachte dat mijn ouders me zouden vinden als ze thuiskwamen heeft me op dat moment tegengehouden.”
Zó ga je met iemand het gesprek aan over zelfdoding: 'Wees direct'Lees ookToch doet Puck uiteindelijk nog een poging. “De voornaamste reden dat ik het deed was omdat ik mezelf letterlijk niet genoeg voelde om te leven. Ik voelde me waardeloos en zó onzeker dat het me makkelijker leek om er niet meer te zijn.” Ze slikt die dag twee strips paracetamol om er een eind aan te maken. “Toen ik de lichamelijke symptomen van die actie ging ervaren werd ik zo bang. Ik merkte op dat moment dat ik helemaal niet dood wilde. Ik wilde gewoon graag beter worden en me weer blij voelen.”
Puck vertelt in paniek aan haar moeder wat ze heeft gedaan en samen bellen ze de huisarts. “Gelukkig was het op dat moment nog niet zo erg dat ik in levensgevaar verkeerde en ben ik er met zijn hulp weer bovenop gekomen. Daarna heb ik nooit meer een poging gedaan.”
Precies vijf jaar geleden wordt Puck toch een maand opgenomen in een crisiskliniek. “In mijn ergste dieptepunt heb ik mijn suïcidale gedachten opgebiecht aan mijn ouders. De zorg in die kliniek was vooral gericht op het feit dat je een gevaar bent voor jezelf. De bedoeling is dat je tijdelijk uit je huidige situatie wordt gehaald om tot rust te komen. Tenminste, dat is wat het voor mij deed. Toen ik daar zat realiseerde ik me dat ik echt beter wilde worden.”
Inmiddels gaat het hartstikke goed met Puck. “Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest en werk nu hard aan mijn toekomst. Vroeger dacht ik altijd dat ik de 18 nooit zou halen en nu ben ik 21. Ik ben op dit moment hartstikke gelukkig met mezelf en ook heel dankbaar dat ik er nog ben.”
Instagram heeft ze wel nog steeds, maar modellen volgt ze niet meer. “Ik volg alleen mensen die ik ook in het echt ken en in het echt zie. Dan weet ik in ieder geval hoe ze er uitzien zonder filter. Het is heel belangrijk dat jonge mensen realistisch blijven kijken naar Instagram. Het is zo makkelijk om een filter over je foto te doen, terwijl het zo onnodig is. Iedereen heeft imperfecties. Die maken je juist mooi.”
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat erover. Bel 113 of ga naar www.113.nl. Stichting Zelfmoordpreventie is 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar.
Aivy (26) over leven na zelfmoordpoging: 'Ik ben zangeres, zweminstructeur, nagelstyliste en surfer'Lees ook