In de 2DOC ‘Alleen thuis met een dienstwapen’ vertelt filmmaker Hester Overmars het verhaal van undercoveragent Peter Paul Schaeffer (47) die door zijn werk PTSS oploopt en uiteindelijk doordraait.
Inmiddels gaat het een stuk beter met Peter Paul. “De ene dag gaat het beter dan de andere dag, maar mede door mijn hulphond ben ik weer op de goede weg”, vertelt hij openhartig aan LINDA.
“De documentaire gaat over mijn proces. Over het feit dat ik eigenlijk een beetje de weg kwijtraak en probeer mijn hoofd boven water te houden, wat niet lukt, en hoe ik daar weer uit krabbel”, legt de voormalige agent uit. Filmmaker Hester onderstreept dat: “Je ziet het proces van een stoere actie-agent die uiteindelijk door zijn mentale klachten niet eens meer boodschappen kan doen zonder hulphond.”
Eind jaren ’90 werkt Peter Paul zich op van politieagent op straat tot specialist bij de Dienst Speciale Recherche Toepassingen (DSRT), beter bekend als de ‘sectie stiekem’. Maar als hij door vermoeidheidsklachten thuis komt te zitten verergeren zijn mentale problemen. “Het begon eigenlijk toen ik lesgaf op de politieacademie. Het werd aangewakkerd doordat ik in een reorganisatie terechtkwam waarin ik in mijn ogen niet rechtvaardig werd behandeld.”
Peter Pauls laatste steunpilaar, “de politieorganisatie”, valt dan weg waardoor hij in een zwart gat terechtkomt. “Ik was heel moe, kon niet meer slapen en had geen eetlust meer. Ook verdween mijn concentratie”, zo vertelt hij. Na behandelingen en opnames volgt uiteindelijk de diagnose ‘beroeps gerelateerde PTSS’.
In de documentaire laat Hester zien wat dat voor Peter Paul betekent en ze illustreert welke factoren allemaal een rol speelden in zijn “gekwordingsproces”. “Het kwam niet alleen door de dingen die hij heeft gezien in zijn werk, maar ook zijn jeugd met een afwezige en wellicht narcistische vader, het arbeidsconflict en de scheiding van zijn vrouw hebben daaraan bijgedragen”, verklaart Hester.
In 2015 bereikt Peter Pauls mentale gezondheid een dieptepunt. “Ik zat thuis en ik dacht dat ik compleet de weg aan het kwijtraken was.” Bewapend wil hij de straat op gaan en ook zelfdoding speelt door zijn hoofd op dat moment. “De politie moest mij in de boeien slaan en ik ben afgevoerd naar een gesloten afdeling. Ook daar is het misgegaan. Ik dacht echt: ik ben gek.”
De voormalige politieagent vindt het belangrijk om open te zijn over zijn mentale toestand en vindt het prettig om in de docu zijn verhaal te doen. “Hester kende ik al heel lang, dus het was makkelijk om bij haar mijn emoties te tonen.” Die extra laag van vriendschap tussen filmmaker en hoofdpersonage zorgt ervoor dat de scènes echt en indringend zijn. “Ik heb genoeg therapieën gehad, maar ik heb mijn verhaal nog nooit zo kunnen vertellen als in de documentaire.”
Merijn (34) had een burn-out, maar kreeg diagnose complexe PTSS: 'Ik was radeloos'
Peter Paul wil het taboe rondom PTSS door politiewerk openbreken. “Ik vind het van belang om het op tafel te gooien. Veel collega’s met klachten kruipen in hun schulp en die hoor en zie je niet. Maar het is juist belangrijk om erover te praten om er weer uit te komen.”
Dat wil Hester ook meegeven aan de kijkers van de documentaire. “Dit kan iedereen overkomen. Iedereen kan door een samenloop van omstandigheden de weg kwijtraken. We kunnen ervan leren dat je door het ijs kunt zakken, maar dat je er altijd weer uit kunt klimmen. Ik hoop dat mensen dat onder andere eruit meenemen.”
Peter Paul en Hester hopen ook dat de docu leidinggevenden wakker schudt en dat het een “eyeopener” is. Want in dit geval hebben de mensen die boven Peter Paul stonden in de organisatie steken laten vallen. “PTSS is niet zichtbaar aan de buitenkant, dus ik wilde graag laten zien wat er in mijn hoofd omgaat. Zodat leidinggevenden er voor hun medewerkers kunnen zijn, in plaats van het niet serieus te nemen of weg te kijken.”
De documentaire kijk je hier terug.
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 0800-0113 (dit kan 24/7) of ga naar www.113.nl.
Ambulancechauffeur Daniëlle kreeg PTSS door haar werk: 'Mijn knakmoment was mijn redding'
