De uitzending van ‘Nadia’ op maandagavond gaat over partnergeweld en specifiek dat van mannen gericht naar vrouwen. Zo komen Sander en René aan het woord, die jarenlang hun partners mentaal en fysiek mishandelden.
Ze werden allebei veroordeeld voor huiselijk geweld en volgden intensieve therapie-trajecten.
Trigger warning: hieronder volgen beschrijvingen van huiselijk geweld en gedachtes rondom zelfdoding.
“Ik had gewoon een hele goede relatie eigenlijk, heel normaal. Ik merkte wel met ruzies bijvoorbeeld dat het bij mij anders ging, denk ik, dan normaal”, vertelt Sander. Hij legt uit dat wanneer bij hem het emmertje overliep hij met spullen begon te gooien. “Niet gericht op haar maar letterlijk op de muur, want ik wilde haar geen pijn doen.” Waarom hij zich uiteindelijk toch tot zijn vrouw richtte weet hij niet. “Het sloop steeds verder richting huiselijk geweld en het werd ook steeds heftiger.”
Toen hij een burn-out kreeg, zo’n drie jaar geleden, kwam het geweld tot een hoogtepunt. “Ik sloeg haar, omdat ik alles niet meer kon verwerken.” Financiële problemen zorgden ervoor dat hij geen rust meer had in zijn hoofd. Hij was het overzicht kwijt, zo beschrijft Sander. Binnen hun relatie hadden ze een moeilijke dynamiek. “We hadden allebei niet de ruimte om uit elkaar te gaan. De één gooide er een schepje bovenop en de ander ook. En zo kwam het tot aan die uitbarsting toe.” Sander had zichzelf dan niet meer onder controle. Sinds hij therapie heeft gevolgd, weet hij pas dat hij veel eerder in de ruzie eruit had moeten stappen. “Dat deed ik nooit.”
“Toen ik werd opgepakt voor huiselijk geweld en bij de daklozenopvang terechtkwam, dat was voor mij wel het dieptepunt”, vertelt Sander. Hij ziet op dat moment het leven niet meer zitten. Nadat hij een aantal dagen is opgenomen door de crisisdienst, komt hij weer op straat terecht. “Dan sta je voor de poort van de daklozenopvang en dan denk je toch wel van: jemig wat ben ik diep gezonken dat dit allemaal heeft moeten gebeuren, dat ik pas later hulp ben gaan zoeken.”
In de tijd dat hij zijn vrouw sloeg, praatte hij dat goed voor zichzelf. Inmiddels weet hij door een therapietraject wel dat er andere oplossingen zijn dan geweld. Pas toen hij rust had, daalde het besef in wat hij zijn ex-partner had aangedaan. En realiseerde hij zich dat hij het patroon van zijn vader herhaalde. “Ik ben zelf slachtoffer van kindermishandeling.”
Wat huiselijk geweld met een kind doet: 'Daar ging ik, wéér sorry zeggen voor mijn grote mond'
René mishandelde zijn partners ook. “In mijn situatie mag je veel meer nadenken over verbaal geweld, psychisch geweld.” Maar ook hij werd fysiek en duwde zijn vriendin bijvoorbeeld tegen een muur of greep haar naar de keel. Hij was in die tijd zelfs berekenend tijdens de agressie. “Niet in het gezicht of naar de kaken, juist om te voorkomen dat blauwe plekken zichtbaar zijn.”
Nadia wil weten of hij wist dat hij fout zat op zo’n moment. “Nee, dan moet je leren wat fout is.” Net als Sander had hij ook een onveilige thuissituatie als kind. “Uiteindelijk ben ik op vrij jonge leeftijd uit huis geplaatst. Ik heb als kind geleerd dat agressie een wapen kan zijn en dat heb ik steeds meer ingezet en geperfectioneerd en verbeterd.” René verklaart dat hij thuis leerde dat slaan normaal was.
“Mijn dieptepunt was 2013, toen ik een dag na ernstig huiselijk geweld werd opgepakt.” Hij werd daardoor veroordeeld. “Ik heb een hele mooie straf gekregen om twee jaar lang verplicht aan mezelf te werken.” Hij geeft toe dat het ook anders had kunnen aflopen. “Ik was zo gek dat ik een beest in mezelf gecreëerd had. Bij een woedeuitbarsting zag ik geen mensen meer, ik zag geen kleur meer, ik zag silhouetten en die moesten vernietigd worden. Pas later kon ik zien wat ik mijn partner had aangedaan en dat had zomaar femicide kunnen zijn.” Voor beide mannen was hun arrestatie en veroordeling een kantelpunt.
Aan slachtoffers Froukje en Truusje die ook in de studio zijn, vraagt Nadia wat ze ervan vinden om met daders samen hun verhaal te doen. “Ik vind het juist een heel mooi ding om met elkaar hier te zitten en beide perspectieven te belichten. Want er is ook een andere kant uiteraard”, verklaart Froukje. Truusje is het daarmee eens, maar vond het toen ze nog backstage zat best moeilijk om het verhaal van de mannen te horen. “Op dat moment had ik echt hartkloppingen. Ik herkende gewoon de woorden die mijn ex zei. Voor mijn gevoel waren ze het aan het goedpraten. Is niet zo, maar voor mijn gevoel was dat wel even en dat maakte het wel een lastig moment voor mij net.”
Hulp of advies nodig? Bel Veilig Thuis via 0800-2000 (24/7, dit kan anoniem).
Heb jij seksueel geweld meegemaakt en wil je daarover praten? Centrum Seksueel Geweld biedt professionele hulp en is 24/7 bereikbaar via het telefoonnummer 0800 – 0188.
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 0800-0113 (dit kan 24/7) of ga naar www.113.nl.
Nadia terugkijken? Dat kan hier.
Nadia Moussaid neemt stokje over van 'Khalid & Sophie': 'Nu moet ik het gaan waarmaken'
