Geen behoefte

Nergens wilde de Mocro Maffia-acteur aanschuiven na de bewuste Instagram-livestream. Terwijl Bilal bij Op1 een reactie gaf op het incident, bleef het, afgezien van een korte reactie via een livestream, muisstil aan de kant van Oussama Ahammoud. Tot nu: “Om eerlijk te zijn was ik er al die tijd al klaar voor om mijn verhaal te vertellen, maar ik had er tot nu toe gewoon geen behoefte aan.”

Waarom voel je nu wél de behoefte om je verhaal te doen?

“Toen het net gebeurd was kreeg ik het gevoel dat het verhaal door de media anders werd gebracht dan het volgens mijn ervaring was gegaan. Er ontstonden ook veel persoonlijke en zakelijke conflicten, waardoor ik niet de kans kreeg om serieus op het incident in te gaan. Ik kon wel ergens aanschuiven en mijn verhaal half vertellen, maar dat deed tekort aan wat dat jongetje was overkomen. Ik wilde het regelen achter de schermen. Het was voor mij veel belangrijker dat het goed zou gaan met het slachtoffer. Daarnaast was ik getuige in de zaak en mocht ik me verder ook niet bemoeien met wat er was gebeurd. Als ik het persoonlijk bekijk, had ik vooral tijd nodig om te reflecteren. Mensen zagen alleen Oussama het plaatje: de acteur en rapper, maar ik was ook gewoon mens.”

Als je nu terugkijkt op de livestream: wanneer besefte je dat je een fout had gemaakt?

“Dat wist ik eigenlijk tijdens de livestream al. Je ziet dat ook als je het terugkijkt. Ik heb meteen laten weten dat ik het niet vond kunnen. Maar ik weet ook dat het gewoon een kwajongensstreek was. Het was letterlijk niet bedoeld als pedofilie, daar staan we heel ver vanaf.”

Waarom ben je naar de politie gegaan?

“Ik werd gebeld dat ik getuige was in de zaak en dat ik op verhoor moest komen. Al dacht ik van tevoren al dat het misschien goed zou zijn om mijn kant van het verhaal te vertellen. De livestream spreekt voor zich, het staat letterlijk op social media, dus ik kon in principe alleen vertellen hoe ik het vanuit mijn ervaring had beleefd. Ik voelde me ook verplicht naar dat jongetje toe, om het op te lossen. Gelukkig hoor ik uit verhalen dat het goed met hem gaat.”

Hoe reageerde je familie?

“Ze waren er voor me in een tijd dat letterlijk iedereen z’n handen van me aftrok. Ik heb een heel moeilijke tijd gehad, omdat ik niet kon accepteren wat er was gebeurd. Ik kon het geen plek geven. Mijn familie heeft me geholpen om weer te gaan doen wat ik leuk vind in de tijden dat ik er over nadacht te stoppen met alles. Het incident heeft mij dichter bij hen gebracht.”

Je kreeg in één klap heel Nederland over je heen. Vond je dat terecht?

“Ik snapte dat mensen kritisch waren, want wat er is gebeurd kan ook helemaal niet en zal ik ook nooit goedkeuren. Maar de manier waarop mensen op social media, en dan in het bijzonder sommige influencers, reageerden was gewoon jammer. Ik voelde geen menselijkheid. Er werd geen rekening gehouden met het feit dat we jonge jongens zijn die fouten kunnen maken. We werden direct naar de slachtbank gebracht.”

“Dat wil niet zeggen dat ik de reactie niet begrijp en eigenlijk ben ik er ook nog eens dankbaar voor. Ik heb er veel uit kunnen halen en ik weet dat het nooit meer zal gebeuren. Maar ik had het liever anders gezien.”

Ben je in die tijd mensen kwijtgeraakt van wie je het niet had verwacht?

“Zeker, heel veel. Mensen met wie ik ben opgegroeid hebben afstand van me genomen, van wie ik het echt niet had verwacht. Maar zo werkt de wereld nou eenmaal. Ik geloof dat alles gebeurt met een reden, dus als iemand uit mijn leven verdwijnt, dan moet dat zo zijn. Ik blijf nog steeds dezelfde persoon.”

Hoe heb je jezelf overeind gehouden?

“Ten eerste kijk ik naar waar ik vandaan ben gekomen. Als je vanuit niets iets probeert te maken en het lukt ook nog aardig, dan geeft dat je al genoeg motivatie om door te gaan. Mijn hele toekomst heb ik nog voor me. Ik ben twintig jaar oud, het leven is pas net begonnen. En dat leven heeft pieken en dalen. Wat er is gebeurd is voor mij een heel groot leermoment geweest, waardoor ik besef dat je dit soort gedrag niet kunt vertonen.”

Hoe zagen de afgelopen maanden er voor jou uit?

“Ik heb veel nagedacht, boeken gelezen, gesport en ik ben naar school gegaan. Ik ben gaan leven als een normaal mens. Vanaf m’n zestiende ben ik al bekend en kreeg ik ineens veel volgers. Ik zat in een sneltrein, waardoor ik niet kon nadenken over wat ik echt wilde. Door het incident sprong ik uit die sneltrein en zag ik de werkelijkheid weer.”

Wat heb je daarvan geleerd?

“Ik heb geleerd dat ik een voorbeeldfunctie heb. Zelf heb ik er nooit voor gekozen om een voorbeeld te zijn, maar na het incident weet ik dat ik dat wel ben. Nu ik me daar bewust van ben, zal ik er heel anders mee omgaan dan ik tot nu toe heb gedaan. Ik ben volwassen geworden. Ik ben nu een man.”

“Ook weet ik hoe belangrijk het is voor jongeren om social media-training te krijgen. Ik had zelf graag meer begeleiding gehad toen ik bekender begon te worden. Door Mocro Maffia is dat ineens ontploft en kregen we super snel veel volgers. Maar hoe we daarmee om moesten gaan, hebben we nooit geleerd. Ik hoop dat jongeren en influencers door wat er is gebeurd wel die begeleiding gaan krijgen. En dat dit soort incidenten daardoor voorkomen kunnen worden.”

Waar ben je op dit moment mee bezig?

“Ik maak muziek en doe de toneelschool op het HBO. Daar leer ik heel serieus om te gaan met het vak dat ik beoefen en krijg ik de tijd en ruimte om mezelf te ontplooien. Ik mag op m’n bek gaan, zonder ervoor te worden afgestraft. Dat is een heerlijk gevoel. Verder ben ik bezig met een paar projecten op het gebied van film waar ik inhoudelijk nog niets over mag vertellen helaas. Maar ik ben super blij dat ik weer aan het filmen ben. Ik ben weer gelukkig aan het worden.”

Merkte je dat het moeilijker is om na het incident bepaalde rollen te krijgen?

“Niet per se, maar ik vond het wel moeilijker om met mensen te communiceren. Je komt uit een hele nare ervaring, iedereen schrijft over je en je krijgt mega veel negatieve reacties. Dan is het moeilijk om vanuit jezelf niet te oordelen als je met iemand praat. Als ik bijvoorbeeld met een regisseur in gesprek was, kon ik soms bang zijn dat hij op een bepaalde manier over me dacht.”

Vind je het spannend om voor het eerst weer van je te laten horen?

“Nee, niet echt. Dit is een les die ik meeneem voor in de toekomst en ik hoop andere mensen ook. Het heeft me een beter mens gemaakt. Ik hoef me niet voor te doen als iemand die perfect is. Ik maak fouten, ik ben menselijk. Ik ben nog steeds Oussama, dus wat de media over me schrijven doet me eerlijk gezegd weinig. Ik vind het veel belangrijker wat de mensen om me heen van me vinden en nog belangrijker: wat ik van mezelf vind. Ongecensureerd, dit is wie ik ben.”

Bilal Wahib doet één keer zijn verhaal: 'Ik heb het zelf verpest, dat moet ik ook zelf weer oplossen'Lees ook