“Klopt”, zeg ik bijna ademloos.

“Er is inderdaad iemand uitgevallen, kunt u overmorgen?”

Als in trance antwoord ik direct: “Ja.”

“Dan plan ik u in en stuur per mail alle instructies. Tot dan.”

Ik ga als verdoofd even in het gras zitten. Overmorgen? Dus overmorgen word ik wakker met perky boobs in een normale maat? Ik stuur direct een groepsapp naar de vriendinnen. ‘Morgenavond Big-Boob-Farewell-Party. Drank en chips aanwezig!’

Niet veel later belt Sam: “Hoe is het?”

Ik kan m’n blijdschap niet onderdrukken en antwoord: “Ik heb zulk goed nieuws gekregen, ik kan je alleen op dit moment niet zeggen wat het is, maar dat komt later wel.”

“Oh, je kunt niet zeggen wat dat is…”

Weer dat pinnige en ik hang snel met een smoesje op om vooral in mijn euforische stemming te blijven.

Buiten het feit dat ik hem nog niet zo lang ken, vind ik het sowieso moeilijk om heel persoonlijke dingen te delen met een man. Tijdens een driejarige LAT-relatie bijvoorbeeld had ik een knobbel in m’n borst en moest diezelfde week nog foto’s laten maken. Ik ben alleen gegaan. Hem meenemen naar het ziekenhuis voor morele steun? Ik heb daar niks mee. Bij de geboorte van mijn dochter waren mijn vriendinnen aanwezig en dat beviel uitstekend.

Mannen die meegaan winkelen, verschrikkelijk! Ik zie dat weleens op Tinder bij de liefhebberijen van sommige heren: barbecueën, sauna (of nog erger: saunaatje), shoppen. Alle drie reden genoeg om naar links te swipen, maar shoppen?! Echt? Zo’n kerel in de paskamer die ook nog zijn 2cents gaat geven over wat je aanhebt? Je weet toch zelf wel wat leuk staat?

Waar ik helemáál wild van kan worden, is een man bij de paskamers van de lingerie-afdeling! Dat heeft ook nog iets voyeuristisch. Het is een vrouwendomein! Fuck off! Waarom zou je hem meenemen? Laat dat setje lekker ’s avonds zien als verrassing. Of je hele verleden aan hem ophangen, waarom zou je? Als ik weleens iets persoonlijks vertel en ik krijg ruzie, dan voel ik me doodongelukkig. Exposed.

Over gevoelens, daar ben ik wel altijd heel open over. Misschien te open. Eigenlijk ben ik een extraverte introvert. Ik ken het spel van aantrekken en afstoten niet. Sommige vrouwen zijn daar buitengewoon goed in, en het werkt! Des te onverschilliger je doet, des te harder hij rent. Ik vind dat spel te vermoeiend. Jij vindt mij leuk, ik vind jou leuk, dan zeg ik dat. En ik handel ernaar. Misschien is Sam daardoor wel iets te comfortabel geworden. Laat hij zijn belerende, pinnige kant zo schaamteloos zien omdat hij denkt: ‘Het zit wel snor. In the pocket, die Soof.’ Maar hij weet nog niet dat bij mijn aanhankelijkheid geen garantiebewijs zit…

Sophie* (58) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen met datingapp Tinder. De volgende aflevering verschijnt zaterdag 9 mei om 12.00 uur op LINDA.nl.

*Niet haar echte naam

Lees ook
‘Vroeger was het een hobby, knutselen aan een vent. Nu heb ik daar geen zin in’