Geen echte wezen in de weeshuizen

Er is veel mis met de adoptie-industrie in het armste land van het westelijk halfrond, zo blijkt al langer. Geboorteaktes worden veelvuldig vervalst en in de 750 weeshuizen is zo’n tachtig procent van de kinderen helemaal geen wees. Geld is de reden van de enorme hoeveelheid weeshuizen. Jaarlijks gaat zo’n honderd miljoen dollar richting deze weeshuizen. Big business dus.

Lees ook
Waarom je volgens deze oud-vrijwilliger niet in een Afrikaans kindertehuis moet werken

Tevergeefs wachten op ouders

Judy werd toen hij tien jaar oud was geadopteerd door een Nederlandse familie. Tot zijn achtste woonde hij bij zijn ouders, zussen en broertje. Omdat hij ondervoed was, brachten zijn ouders hem naar een ziekenhuis om aan te sterken. Maar vanuit daar werd hij na enige tijd naar een weeshuis overgebracht. “Ze zeiden dat ze het zouden vertellen aan mijn ouders, die me regelmatig zouden komen opzoeken. Dus ik wachtte elke dag bij het hek, maar uiteindelijk kwamen ze nooit.”

‘Waarom ben ik achtergelaten?’

Hoewel Judy al vaker is teruggekeerd naar Haïti, is het lastig om zijn biologische familie te vinden omdat zijn papieren niet kloppen. Ook bij Ronald – als baby uit Haïti geadopteerd en nu voor het eerst terug in zijn geboorteland – is dat het geval. En dat terwijl hij zo graag zijn biologische moeder wil ontmoeten om antwoord te krijgen op de vraag waarom het allemaal zo gelopen is. “Het is heel pijnlijk te weten dat je bent achtergelaten. Helemaal nu ik zelf een dochtertje heb, kan ik het me helemaal niet voorstellen.”

Lees ook
Amerikaans gezin breidt uit met 7 kinderen (en ze hadden er al veel)

Geld voor zwangere tieners

Hoewel er inmiddels nieuwe wetten en regels zijn, vermoedt men dat er nog steeds veel misgaat met adopties vanuit Haïti. Zo vertelt de Amerikaanse Suzy, die er zelf ook een weeshuis bestiert, dat ze is gestopt met adoptie. Juist omdat er zoveel misgaat. Zo hebben veel weeshuizen zogenaamde ‘child finders’, die kinderen ronselen bij ouders. Vooral zwangere tieners zijn hierbij het doelwit. “Ze ontvingen 250 dollar per kind en kregen te horen dat hun kind terug zou komen. Maar als ze hun kind wilden opzoeken, bleek het naar het buitenland verdwenen.”

Kind meegegeven aan non

Judy probeert intussen ouders en kinderen via DNA aan elkaar te matchen. Want ook veel ouders zijn altijd nog op zoek naar hun verdwenen biologische kinderen. Zo vertelt een moeder hoe een non haar kind meenam, met de garantie dat het kind weer terug zou komen bij zijn familie. “We dachten dat ze het beste met ons voor had. Maar later kregen we spijt.”

Lees ook
Moeder van Yun wilde haar niet afstaan, maar oma had adoptie al geregeld

Kijk de hele aflevering van Nieuwsuur hier terug.