Het leukste van Wie is de Mol? is meezoeken naar de mol, denken dat je de geheime hints hebt ontcijferd en dan in de finale helemaal bevestigd worden in al je vermoedens. Als je het goed hebt tenminste. Ik zag al voor me hoe de vier finalisten naast elkaar daar ergens voor een paar enorme Chinese beelden stonden, dat Rik dan die laatste Wie is de Mol?-vraag zou stellen waarop ze allemaal eindeloos gevoelloos in de camera zouden staren en dat Nathan dan een stap naar voren zou doen om het hoge woord eruit te gooien: dat hij het was, Nathan the Hedgehog, de vleesgeworden Swiffer.

O wat was dat mooi geweest, o wat had ik dat geweldig gevonden! Ook omdat ik het dan eens goed had gehad. Ik stelde me voor hoe hordes Nathansupporters over de Rotterdamse Lijnbaan zouden rennen zónder winkelruiten te vernielen. Omdat hun held dat ook nooit zou doen. En dat ik me dan bij hen zou voegen, dat we elkaar zouden omhelzen, naar elkaars mat zouden wijzen en goedkeurend onze duim in de lucht zouden steken. We zouden rondedansjes doen en ‘Ik heb je Molletje’ tegen elkaar zeggen tot we doorweekt en dolgelukkig in de Hofpleinfontein zouden eindigen.

Maar nee, het mocht niet zo zijn. Achteraf kan ik zeggen: ik wilde het te graag. En we weten allemaal wat er gebeurt als je iets té graag wilt: dan krijg je het niet. Daar heeft de een of andere Chinese filosoof vast nog wel een zinnige spreuk voor uitgedacht.

Lees ook
Eindelijk de ontknoping van ‘Wie is de Mol?’: Dít is de mol van 2020

Nadat Rob dan eindelijk had toegegeven dat hij het was, besloot ik van de weeromstuit maar thuis te blijven om de finale verder af te kijken. Dat was ook beter voor de volksgezondheid. Het was even wennen dat het al die tijd Rob was geweest. De man die meer hoeden in zijn koffertje had gepropt dan hij tatoeages op zijn lijf heeft staan. De man die zo ontzettend slim en geniepig de een na de andere opdracht had gesaboteerd dat dat pas in aflevering 9 was gaan opvallen. De man die volgens mij ook eigenhandig een Mol-teken had bedacht. Rob trok zijn vingers uit elkaar en hield zijn hand naar beneden om de ‘M’ te vormen en deed dat af en toe stiekem op beeld. Stoer. Al deed het me denken aan iets dat ik heel erg lang terecht had proberen te verdringen: Ali B die voor het Kroningslied dat speciaal voor de inauguratie van Koning Willem Alexander was geschreven zijn knuistje in de lucht stak en riep ‘De W van Willem, drie vingers in de lucht, kom op, kom op’.

Nou de dag die Rob wist dat zou komen was eindelijk hier. Hij mocht in geuren en kleuren uit de doeken doen wat hij bij welke opdracht had uitgespookt om ervoor te zorgen dat niet het volledige te winnen bedrag in de pot terecht zou komen. Hij verstopte bijvoorbeeld een biljet van honderd euro onder zijn hoedje. Hij liet Leonie een stoeltje timmeren. Hij lasergamede zijn knieën naar God en hij haalde in een handomdraai de juiste rode waaier met zijn naam uit de handen van een Tai Chi-ende Chinese deerne.

Lees ook
Molloot Ivo over negende aflevering ‘Wie is de Mol?’: ‘Ik kende Nathan niet, nu wil ik een mat en zoals hem zijn’

Wie is de Mol? had weer een berg geheime hints in de afleveringen verstopt waar ik graag mijn eigen Robhoed voor opeet. Iets met letters uit straatnamen in een bepaalde volgorde, of zo. Je moet ze maar kunnen verzinnen.

Buddy ging er met de prijzenpot, ruim dertienduizend euro, vandoor. Hij had met 39 goede antwoorden twee vragen meer goed dan zijn bondgenoot Miljuschka. Hopelijk stopt hij haar nog wat waardebonnen voor Chinese rijsttafels naar keuze toe, als bedankje voor al haar hulp.

Rik eindigde met een speciale verrassing: een bonusseizoen van Wie is de Mol? na de zomer. Ik heb er zin in. Lieve Rik, mag Nathan dan weer meedoen?

Ivo van Woerden is journalist en schrijver. Hij kijkt ieder jaar naar Wie is de Mol? en hoopt stiekem ooit genoeg CN’er te zijn om eraan mee te kunnen doen, maar vermoedt dat hij er dan na de eerste aflevering uit zal liggen. 

Kijk de aflevering hier terug.