Lees ook
Linda de Mol schrijft prachtige brief aan zoon Julian (21) in nieuwe LINDA.

1. Lies Messchendorp

‘Lieve Keano, elf jaar geleden werd je geboren. Niet gepland en een grote verrassing, want papa en mama waren nog jong. Mama werkte al fulltime, papa zette graag de bloemetjes buiten en kon het allemaal niet zoveel schelen. Tijdens de zwangerschap bleef mama bij opa en oma wonen en verbrak ik al het contact met papa omdat ik dacht dat papa nog niet klaar was om papa te zijn. Ik had gelijk. Dit was de moeilijkste beslissing, maar ook de beste. We hebben drie jaar bij opa en oma gewoond en wat was het dat een bijzondere tijd. In die drie jaar heeft mama het contact met papa weer verbeterd en dat was zwaar en moeizaam. Hoe klein je ook was, je zag aan mama dat ik vaak verdrietig was. Nu ben je bijna elf jaar en papa en mama zijn getrouwd en je hebt een kleine zus. Maar nog elke dag merk ik hoe bijzonder onze band is. Jij kan precies aan mij zien als er iets is en ik aan jou. Je bent een heerlijk sociaal, knap en ontzettend lief en zorgzaam mannetje. En ik ben ontzettend dankbaar dat ik jou mijn zoon mag noemen. Dikke kus, mama.’

2. Ans Schouten

‘Net als vele moeders zal ik zeggen dat mijn zoon Danny mijn alles is. Mijn zoon is mijn steun en toeverlaat. Wij voelen elkaar aan. Toen ik ging scheiden van de vader van Danny, heb ik veel steun gehad van mijn zoon. Mijn zoon heeft na de scheiding mijn meisjesnaam aangenomen. Dat was niet zonder reden. Wij hebben veel meegemaakt in het verleden, maar dankzij Danny kon ik het aan. Daarom ben ik zo trots op mijn zoon. Op deze manier wil ik hem bedanken voor al die jaren dat hij mijn steun is geweest.’

3. Naomi van Es

‘Lieve Saar, je bent nog maar vier maar wat ben je al groot en zo wijs. Je was nog maar anderhalf jaar toen mama in een revalidatiecentrum belandde door een herseninfarct. Mama moest veel opnieuw leren, zoals lezen. Dankzij jou kan mama dat weer, want wat lees ik graag met jou. Mama moest leren lopen maar dat lukte door jou. Want wie wil niet achter jou aan naar de speeltuin? Het was moeilijk voor jou, maar elke dag kwam jij vrolijk op visite bij mama en toverde je een glimlach op mijn gezicht. Je maakte me vrolijk en was je meer dan alles om voor te knokken waard. Je bent m’n dochter, maar ook mijn hoop, mijn houvast en mijn toekomst. Wat ben ik trots op jou mijn meisje, je bent zo mooi van binnen en van buiten. Jij verrijkt mijn leven. Ik hou van je tot de maan en terug . Dikke kus, mama Naomi.’

4. Eline de Rooy

‘Zeven jaar geleden was ik veertig weken en drie dagen zwanger (en iets meer dan 30 kilo zwaarder). Het zwanger zijn was ik goed zat. Eindelijk ‘s avonds om half 11 braken mijn vliezen en werd de volgende middag Milo geboren. Het moment dat ik hem voor het eerst zag, is onbeschrijfelijk. Hij zag eruit zoals hij eruit hoorde te zien. Hij was mooi, groot maar toch ook klein en ik herkende zoveel in hem. En ‘s nachts, nadat iedereen langs was geweest om hem te bewonderen, lag hij naast mij te slapen en geluidjes te maken en kwam het besef: ‘wauw ik ben nu mama’. Milo zorgde ervoor dat ik mama werd. En dat ben ik nu alweer zeven jaar. Nog steeds als ik naar hem kijk, ziet hij eruit zoals hij eruit hoort te zien. Is hij mooi, groot maar toch ook nog klein en herken ik zoveel in hem. En ben ik zo ongelofelijk trots en blij dat hij mijn kind is.’

5. Stefanie Godfried

‘Mijn zoon Vincent, zeventien jaar en 196 centimeter lang. Bij momenten zeer sporadisch een überpuber maar voor het gros een leuke, sociale, zachtaardige, geweldige gast met een hart van goud en een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Al voor zijn geboorte wist ik dat hij zijn vader zou verliezen aan de ziekte MS. In zijn jonge jaren werd hij al geconfronteerd met een scheiding, een aftakelende vader, een bonusvader, een bonusbroer en zus en op een leeftijd van vijftien moest hij de uitvaart registreren van zijn vader. Ondanks mijn moederlijke zorgen zie ik een jongen die leuke vrienden heeft en sinds kort een vriendin. Zonder al te veel problemen gaat hij naar 5VWO. Ook doet hij vrijwilligerswerk op zaterdag bij een knaagdierenopvangcentrum en zit goed in z’n vel. Hij kan nog steeds knuffelen met z’n moeder, stoeien met z’n bonuspapa en is wekelijks bij opa en oma te vinden (uiteraard om gepamperd te worden). Dan ook nog, wanneer het gemeld wordt, zonder al te veel morren, de vaatwasser leegt, de wasmachine aanzet en zelden te beroerd is om de hond uit te laten.’

Bekijk hieronder de backstage video van LINDA. 166 ‘HET ZAL JE MOEDER WEZEN’ waarin Linda de Mol en haar zoon te zien zijn. Het hele interview met Julian vind je in LINDA.166, die  al in de winkel ligt. Wil je ‘m direct online bestellen, dat kan hier.