Turnen

Twintig tot dertig uur per week trainde haar dochter op de top van haar kunnen. Al op haar achtste werd ze kampioen. Toen was het nog leuk, vertelt Van Leijsen. “Veel lol en weinig trainen”. Maar de druk nam al snel toe en er werd aan alle kanten aan haar kind getrokken. Ze liet het toe. “Ook voor ons vervaagden de grenzen.”

Haar dochter haalde de ene na de andere prijs binnen, maar gelukkig werd ze er niet van. “Van een talentvolle energieke turnster veranderde ze in gereedschap om een trainer succesvol te maken.” Op zeker moment zag de trainer hun kind vaker dan zijzelf. De trainingsruimtes bleven daarbij gesloten voor de ouders.

Lees ook
Turncoach Gerrit Beltman: ‘Ik mishandelde en vernederde jonge turnsters’

Non-actief

Toen haar dochter, toen twaalf, vertelde dat ze op een dag urenlang dezelfde oefening op een balk had moeten doen terwijl ze ziek was, greep van Leijsen in. Daarop werd haar dochter op non-actief gezet. Daarmee hield ook haar turncarrière op, en Van Leijsen werd door de coaches als ‘ondankbaar’ bestempeld.

Nu het onderzoek naar misstanden in de turnwereld in volle gang is, hoopt ze met haar ervaringen het probleem bespreekbaar te maken. Ze pleit zelfs voor een verbod op topturnsport op jonge leeftijd. “Wij geven onze kinderen als instrument aan trainers om te kunnen presteren. Ook wij als ouders wassen onze handen niet in onschuld.”

Lees het hele interview met Marian van Leijsen op Telegraaf.

Lees ook
Moeder van mishandelde ex-turnster: ‘Ik had niets in de gaten’