Ze hebben de concurrentie vervalst. Dat deden ze door de toekomstige prijzen van pakjes sigaretten onderling te delen. Dat gebeurde onder andere via groothandels en dat is verboden.

Miljoenenboete

British American Tobacco (BAT) ontvangt de hoogste boete. Het bedrijf moet ruim 31 miljoen euro betalen. Philip Morris Nederland krijgt een boete van zeker 27,5 miljoen. JT International Company Netherlands betaalt ruim 13 miljoen euro en Van Nelle Tabak Nederland moet meer dan 10 miljoen neertellen.

De vier bedrijven produceren verschillende sigarettenmerken, zoals Marlboro, Lucky Strike, Gauloises en Camel.

Valse concurrentie

De concurrentievervalsing vond plaats tussen juli 2008 en juli 2011.
“Het was vaste praktijk dat sigarettenfabrikanten informatie van groothandels ontvingen over de consumentenprijzen van pakjes sigaretten van concurrenten vóórdat die prijzen van kracht werden. Daarmee konden die fabrikanten hun eigen prijzen van tevoren afstemmen op die van concurrenten”, vertelt bestuursvoorzitter Martijn Snoep van de ACM. Volgens hem wisten de fabrikanten dat de uitwisseling van deze informatie in strijd is met de mededingingsregels.

De vier tabaksproducenten hebben bezwaar ingediend tegen het besluit. Ook hebben de fabrikanten zich verzet tegen publicatie van het boetebesluit zelf, maar de voorzieningsrechter in Rotterdam wees dit af.

Lees ook
Sigaretten worden een stuk duurder, 10 x dit vinden jullie

Samenspannen

Het AMC kreeg inzicht in e-mails tussen medewerkers van groothandels en tabaksproducenten. Met het boetebesluit tonen zij aan dat de fabrikanten onderling samenspanden. Partijen kregen inzicht in elkaars prijsgedrag.

De producenten stuurden hun nieuwe prijslijst aan groothandels en andere afnemers, zodat zij hun verkoopsystemen alvast konden aanpassen. Zij stuurden deze lijsten vervolgens direct door aan concurrerende fabrikanten vóórdat de nieuwe consumentenprijzen van kracht werden.

Uitzonderlijke positie

Een ander bijzonder fenomeen is dat sigarettenfabrikanten een uitzonderlijke positie hadden in het bepalen van prijzen. Normaliter bepalen winkeliers de prijzen, maar in het geval van sigaretten bepalen de fabrikanten de prijs van een pakje.

Ook werd er met strategieën gewerkt. Proefballonnen met informatie werden bijvoorbeeld naar groothandels gestuurd. Dit deden ze om te kijken wat de reactie van concurrenten zou zijn. “Fabrikanten wisten namelijk dat hun eigen prijsinformatie door groothandels zou worden doorgespeeld aan concurrenten”, aldus de ACM. Als gevolg pasten sigarettenfabrikanten regelmatig hun prijzen aan op basis van de verkregen prijsinformatie over hun concurrenten.

Lees ook
Prijzig, zo’n peuk: sigaretten moeten ’20 euro per pakje worden’