Negatief beeld

Want de herinneringen die Merlijn aan zijn vader had waren lange tijd vooral negatief. Iets waar hij nu wel een verklaring voor heeft: “Ik had de leuke herinneringen weggedrukt. Het was makkelijker om me vast te houden aan de negatieve dingen omdat het dan minder pijnlijk was. Ik dacht: het was helemaal geen leuke vader, het is prima zo, ik red me wel.”

Ook wil hij in de jaren na Antonie’s zelfdoding niets van hem weten. “Als ik ergens iets hoorde of zag van hem zette ik het snel uit. Het deed zoveel pijn dat ik dacht als ik nou doe alsof ik nooit een vader heb gehad dan is het makkelijker dan constant erover nadenken dat ik een vader had die uit het leven is gestapt.”

Vader en zoon

Tijdens het proces van het schrijven van zijn boek kijkt Merlijn juist wel alles terug van zijn vader en een interview van een piepjonge Antonie bij Ivo Niehe vormt daarin een sleutelmoment voor hem. “Ik zag toen hoeveel ik eigenlijk op hem lijk. Daarvoor had ik altijd een beeld van een man die altijd wist wat hij wilde en hier zegt hij dat hij eigenlijk vaak op de bank niks zat te doen net als ik. Dat gaf me toch een soort rust, ik dacht: dat komt van hem.”

“Ik weet niet of deze wereld iets is voor mij. Hoe gek dat ook klinkt. Ik zie dit boek als een mooie kans om mijn verhaal te delen, maar ik zie mezelf niet als schrijver… Ik weet niet of je mij de komende jaren nog op tv zal zien." Merlijn Kamerling #Op1. pic.twitter.com/lVJ8vHqbRv

— Café Kockelmann (@CafeKockelmann) September 14, 2020

Lees ook
Merlijn Kamerling over dood van vader Antonie: ‘Ik denk eraan als ik een zwaailicht zie’

Het interview met Merlijn Kamerling kijk je hier terug.