Zusjes Zahraa (18) en Hawraa vluchtten in 2015 van Irak naar Nederland. Ze kwamen in Ter Apel terecht. De afgelopen zeven jaar hebben de vluchtelingenkinderen maar liefst veertien keer moeten verhuizen van AZC naar AZC.
Vluchtelingenkinderen Zahraa en Hawraa open over 'zwarte kant' Ter Apel: 'Elke nacht geschreeuw'
“Er is een zwarte kant aan Ter Apel”, vertelt Hawraa in Khalid & Sophie. “Elke nacht geschreeuw, mensen huilen, kinderen worden uit huizen gehaald en in auto’s gestopt.”
‘Je contract is voorbij’
Bij aankomst stonden er “heel veel mensen allemaal op een rij te wachten op een plek”, vertellen de zusjes. Maar vergeleken met de situatie in Ter Apel nu, hadden deze vluchtelingenkinderen nog ‘geluk’. Na een levensgevaarlijke reis te voet, per auto, bus en kleine plastic boot met 70 man konden ze vrij snel terecht bij het AZC.
“Dan ben je eindelijk in Nederland en heb je in de laatste zeven jaar in 14 AZC’s gewoond?”, vraagt presentator Khalid Kasem vervolgens verbaasd aan de zusjes. “Ze slepen ons gewoon als een spelletje van de ene naar de andere. Je hebt gewoon geen keus.”
De reden die ze vervolgens kregen? “Je contract is voorbij.”
Geen plek voor kinderen
Wanneer ze uiteindelijk weer terugkomen in Ter Apel is de sfeer grimmiger. De zusjes zijn uitgeprocedeerd maar omdat ze onder de 18 zijn, blijven ze in het uitzetcentrum. Maar daar gaat het er anders aan toe dan in het aanmeldcentrum.
“Het is echt gevaarlijk, je slaapt met angst”, deelt Zahraa openhartig. “Agenten komen jou om 4:00 uur ’s nachts ophalen en je hoort alleen maar geschreeuw van politie.” Aan tafel verbijsterde gezichten na dit verhaal. “Je moet terug naar je eigen land, je hebt geen keuze”, legt Zahraa de reden uit.
“Je slaapt gewoon en iemand klopt heel hard op je deur, stapt naar binnen, je moet je bed uit, in de auto en je gaat weg”, licht haar jongere zusje Hawraa nader toe. “Is dit nou echt een plek waar kinderen moeten zijn?”
Vast in het systeem
De twee zusjes leven nog steeds in grote onzekerheid. Ondertussen zitten ze vast in het systeem: “Je mag wel rijlessen, maar geen rijbewijs. Ik mag geen telefoonabonnement omdat ik een vreemde identiteitskaart heb”, aldus Zahraa.
“De IND denkt in regels en wetten. Je wordt verwesterd, krijgt diploma’s, vrienden en heel veel dingen en opeens moet je weg. Dat kan niet”, besluiten ze resoluut.
Artsen zonder Grenzen biedt voor het eerst hulp aan in Nederland: 'Overheid laat het afweten in Ter Apel'
Het fragment terugkijken? Dat kan hier.
