Elke week zijn het weer schrijnende verhalen in Waar is mijn erfenis. Zo ook deze aflevering. Twee broers hebben bloedbonje met hun zus, die ze er onder meer van beschuldigen geld van hun moeder te hebben toegeëigend.
Nu moeder Ada is overleden en er zaken moeten worden afgehandeld, laait de familieruzie weer heftig op. “Wat een vreselijk kind.”
Broers Charles en Ronald roepen de hulp van Dennis van der Geest en zijn team in, omdat er problemen zijn met het afhandelen van de erfenis. En de beschuldigingen richting hun oudere zus zijn niet mals. Zo beweren ze dat Heidi geld van hun moeder heeft overgesluisd naar haar eigen rekening.
Dennis praat met de twee broers en vraagt hen naar hun jeugd. En dan blijkt dat er iets traumatisch is gebeurd toen Heidi nog een klein meisje was. Er was nog een broer, genaamd Walter. Hij verongelukte op achtjarige leeftijd voor de ogen van zijn zus, toen hij door een vrachtwagen werd geschept. Heidi hield er een zwaar trauma aan over en was daarvoor geruime tijd in behandeling. Ook hun vader leed enorm onder het verlies. Hij dronk te veel en lag soms zelfs letterlijk op het graf van zijn zoontje.
Hoe het gezin daarna zo uit elkaar is gevallen, dat weten de broers eigenlijk ook niet meer. Wel zeggen ze dat Heidi werd verwend door haar ouders. “En dan geef je een vinger… ze is van een lief meisje een draak geworden.”
De vader des huizes werd niet oud. Hij kreeg kanker en overleed op zijn 47ste. Heidi woonde inmiddels ver weg van haar ouders. En de zonen, evenals hun partners, ontfermden zich daarna over hun moeder.
Dat ging prima, vertellen ze, en de schoondochters zeggen dat Ada hen als haar eigen dochters zag. totdat Heidi er lucht van kreeg en de regie in handen nam. Ze stortte zich op de financiën van hun moeder en bracht veel tijd met haar door.
En daarna ging het pas echt mis. Volgens de broers spendeerde hun moeder niet meer dan 50 euro per week aan haar levensonderhoud, maar ging het er sinds de tussenkomst van Heidi opeens met bakken tegelijk uit. Zo zou er een lening bij Heidi liggen van 21.000 euro en konden ze na de dood van Ada in 2023 niet bij haar spaarrekening, om onder meer de kosten van de uitvaart te voldoen.
Ze gingen spitten en stuitten op bonnen van etentjes en andere volgens hen onlogische uitgaves. “Ze gingen naar een Grieks restaurant en aten daar voor 200 euro. Maar onze moeder zat in een rolstoel en kon daar niet eens de trap op.” Dat ze de dood van hun moeder via WhatsApp moesten vernemen, daar zijn ze nog woedend over. Charles: “Mijn bloed gaat koken als ik haar zie. Dat ze zo’n dolk in je rug steekt. Vreselijk kind, ze steekt wel een keer over bij het zebrapad.”
Het duizelt Dennis inmiddels en hij gaat met enige zorgen naar Heidi. Want volgens de broers was moeder Ada doodsbang voor haar dochter. Maar hij wordt hartelijk ontvangen door Heidi en haar man. Eenmaal binnen geeft ze onmiddellijk openheid van zaken: alle uitgaves zijn te verantwoorden met bonnetjes én vrolijke foto’s met haar moeder. “Ik kreeg ellenlange appjes over dat ik te veel schijtpapier zou hebben gekocht.” En de lening, die heeft haar moeder haar kwijtgescholden. Ze laat een handgeschreven briefje zien.
Met al die info gaat Dennis terug naar de broers. En die zijn niet alleen verbaasd, maar ook woedend. Want, zo zeggen ze, hun moeder wilde nooit weg van huis. En dan moeten er nog spullen verdeeld worden en het huis, dat er van binnen uit ziet als een uitdragerij, moet worden leeggehaald en verkocht.
Mediator Katelijne van Barneveld ontvangt alledrie de kinderen, maar wel buiten elkaars zicht. Ze mogen stickers plakken op de spullen die ze willen hebben. Wanneer er gedoe dreigt te ontstaan over een wasrek, biedt Dennis aan om desnoods zelf een wasrek te kopen voor een van de broers. Heidi: “Mijn moeder zou zich doodschamen dat ze zulke kinderen heeft.”
Uiteindelijk belandt het overgrote deel van de inboedel op de stort en gaan de broers en zus allemaal met wat kleinigheden naar huis. Het huis is snel daarna verkocht voor een dikke 600.000 euro: ze mogen dus alledrie ruim twee ton op hun rekening bijschrijven. Maar een kopje koffie op de goede afloop, dat zit er duidelijk niet meer in.
Kijk ‘Waar is mijn Erfenis’ hier terug.
Roekie is in 'het meest bizarre conflict' verwikkeld in 'Waar Is Mijn Erfenis?': 'Verwerken is nog niet aan de orde'
