In Boerderij van Dorst komen deze keer ondernemer Olcay Gulsen en muzikant Dinand Woesthoff langs bij Raven van Dorst. Beiden zijn al een ouder verloren, wat uitgebreid op de bank wordt besproken ’s avonds.
En daarbij houdt met name Olcay het niet droog.
“Zijn jullie ouders nog alive?”, vraagt Dinand Woesthoff, als hij net heeft verteld hoe vroeg hij al met de dood te maken kreeg in zijn leven. “Nee, mijn vader is net drie maanden geleden overleden“, antwoordt Olcay Gulsen. Dat is best vers, constateert Raven van Dorst. “Hoe is dat? Want jij had zo’n fucking lastige band met je pa.”
“Ja, maar ik heb ook heel lang gehoopt dat ‘ie zou overlijden”, geeft ze toe. “Dat ik dacht: hij heeft zo weinig kwaliteit van leven – mijn vader was verslaafd, heel ernstig verslaafd op het einde – en was geestesziek. Dus dan zie je iemand ook zo lijden, weet je wel. Ik had altijd zoiets van: ik hoop dat mijn vader niet op straat zal overlijden, of dat ‘ie een overdosis neemt. Maar wel dat ‘ie tot een menswaardige manier tot een einde komt.”
Francis van Broekhuizen was nerveus voor eerste zoen met een vrouw: 'Hoe moet ik dat nou voor mekaar prutsen?'
Olcay had niet verwacht dat als het moment daar zou zijn, het haar “zo ontzettend verdrietig” zou maken. “Toen ‘ie overleed, ik was daar bij, met al mijn zusjes en mijn broer, dat was een heel mooi, hecht moment.” Ze schiet weer vol als ze erover praat. “Hij keek ons allemaal aan zo, we waren in de ruimte en hij zat in een hospice. Hij zei: ‘Ik weet dat ik echt geen vader voor jullie ben geweest.’ Dat was denk ik zijn manier van sorry zeggen. Dus dat was wel heel mooi.”
“Hij nam ook heel mooi afscheid van mijn moeder”, gaat de ondernemer verder. “Terwijl, mijn moeder heeft hij jaren mishandeld. Echt een verschrikkelijk leven gehad, die vrouw, door mijn vader. Maar mijn moeder zei tegen hem, aan zijn sterfbed: ‘Ga maar, ik zorg wel voor je kinderen.’ Dat vond ik heel mooi. Dat vergeven doe je ook zelf, voor jezelf, natuurlijk. Maar dat ze hem wilde vergeven aan zijn sterfbed… Je voelde, ondanks alles wat er gebeurd was, ook veel liefde. Dat vond ik heel bijzonder, ja.”
Miss Montreal vertelt in 'Boerderij van Dorst' emotioneel over abortus
“Bracht jou dat ook een soort afronding, of zo?”, vraagt Raven zich af. Olcay antwoordt: “Ook wel, maar ik vond het ook pijnlijk. Dit hadden we allemaal kunnen voorkomen, of zo. Snap je? (…) Als er eerder hulp was geweest, als ‘ie misschien eerder gezien zou zijn geweest. Het was heel verdrietig, ook wel.”
Olcay heeft haar vader alleen maar “knettergek” gekend, zo vertelt ze. “Ik heb nooit een vader gehad die iets met je deed, of zo. En toen ik naar Turkije ging – mijn ouders zijn geboren in Koerdistan – ontmoette ik dus allemaal mensen. En wij kwamen aan met mijn vader daar, om hem naar zijn laatste rustplaats te brengen, en dat hele dorp was uitgelopen en aan het klappen, om hem dan een soort van laatste eer te bewijzen. Ik hoorde zoveel verhalen over hoe mijn vader was voordat ‘ie gediagnosticeerd werd, dus voordat hij ziek werd, en dat het echt een hele bijzondere man was.” ,vertelt Olcay met de tranen over haar wangen. “Dat raakte me gewoon heel erg.”
“Hè, laten we het over iets leuks hebben. Is er nog wijn?”
‘Boerderij van Dorst’ terugkijken? Dat kan via NPO Start.
