In Sterren op het doek krijgen de kunstenaars deze week de eer om Omroep Max-presentatrice Martine van Os te schilderen. Presentator Özcan ‘Eus’ Akyol gaat met haar in gesprek.
Martine had een onvoorspelbare vader: ‘Hij kon ineens ontploffen’.
Presentatrice Martine van Os had een onvoorspelbare vader: 'Hij kon ineens ontploffen'
Martine van Os
“In mijn vroege jeugd was ik een snelkookpan waarin van alles aan het borrelen en bruisen was. Ik heb nog steeds de neiging om veel te bewegen en veel energie te hebben, maar daar is wel de deksel op gezet”, vertelt Martine als Eus vraagt naar haar kindertijd. “Vooral mijn vader vond dat ik me gedeisd moest houden, dus ik moest altijd rustig blijven van hem en in een hoekje rustig zitten aan de tafel. Dat vond ik heel moeilijk.”
Ze legt uit waar die instelling van haar vader vandaan kwam. “Het had voor hem vooral met bescheidenheid te maken. ‘Je moet nog niet denken dat je wat bent’ en ‘alles op z’n tijd’ en ‘jouw tijd komt nog wel’.”
De presentatrice wil het anderen graag naar de zin maken. “Ik heb altijd geleerd om rekening te houden met de ander. De ander komt eerst en dan kom jij.” Toch moest de energie er op een manier uit, vertelt Martine. “Ik voelde altijd een soort innerlijke onrust. Ik wilde heel graag balletdansen, dat zat heel erg in al mijn ledematen. Zodra er maar ergens geluid was, al toen ik nog in de box en kinderstoel zat, ging ik aan en bewegen.”
Anita Meyer openhartig over stranden relatie in 'Sterren op het Doek': 'Hij had een ander'
Spanningen
“Zij waren heel erg het tegenovergestelde van elkaar”, zegt de presentatrice over haar ouders. “Als ik een tekening maakte en hem aan mijn vader liet zien dan ging hij daar een keurig modelpoppetje in tekenen zoals de verhoudingen horen te zijn. Dat was natuurlijk helemaal niet leuk, want hij had mooi moeten vinden wat ik had gemaakt. Mijn moeder had altijd wel discussies met mijn vader daarover. Ze zei dan: dat moet je niet doen.”
Als kind hoorde ze die ruzies en voelde ze de spanning die tussen haar ouders hing. “Als mijn vader binnenkwam voelde ik of hij ontspannen was of dat ik op mijn hoede moest zijn en er elk moment een ontploffing kon komen. Hij kon uit het niks ergens kwaad om worden. Als ik te veel geluid maakte, of als ik mijn vork op de grond liet vallen, noem maar wat. Dan kon hij ineens ontploffen en moest ik terug in mijn schulp.” Martine legt uit dat ze het als klein meisje vaak al voelde aankomen. “Dan ging ik van tevoren al proberen de situatie zo gunstig mogelijk te maken zodat hij zich prettig zou voelen.”
Bescherming
Martine wilde dansen en acteren als carrière, haar ouders probeerden realistische verwachtingen te scheppen. “Ze waren vrij nuchter, want ze vonden dat je wel je brood ermee zou moeten kunnen verdienen. Ze zeiden: ‘Het is een hard vak kind, dan moet je heel goed zijn, anders lukt het je niet en word je ongelukkig.'” Door dat advies besloot ze docent dramatische vormgeving te studeren. Ook vanwege de ‘betere kans op een baan’. Maar ook op de lerarenopleiding stond jezelf ontdekken centraal. “Daar word je volledig door de mangel gehaald. Dat was heel confronterend.”
“Een van mijn theaterdocenten heeft ooit tegen mij gezegd: ‘Jij hebt altijd je grote broer bij je.’ Hij bedoelde: je zorgt altijd dat er een soort schild om je heen zit. Je grote broer is degene die jou beschermt, dus ik was mijn eigen grote broer die mijzelf beschermde waardoor er niks naar binnen kon komen.” Dat had haar docent juist gezien, legt Martine uit. “Ik beschermde mezelf tegen gevoel, tegen gekwetst worden. Mijn ouders hadden altijd ruzie, ik heb veel gehuild als kind. Dus dat verdriet en kwetsen wilde ik niet en daar had ik een scherm voor gebouwd. Maar als je wil acteren kan je dat niet gebruiken.” Ze lacht: “Een toneelopleiding is een grote therapiesessie.”
‘Sterren op het doek’ kijk je terug op NPO Start.
Ranomi Kromowidjojo blikt terug op zwemcarrière in 'Sterren op het doek': 'Ik was meedogenloos'
