Na de geboorte van haar kinderen kreeg Leslie Keijzer te maken met postnatale depressies, waar ze ook het boek Mama huilt harder over schreef dit jaar.
“Ik was overal bang voor”, vertelde ze destijds in gesprek met LINDA.
Leslie Keijzer
Om zich beter te voelen, onderging Leslie Keijzer veel ‘bizarre therapieën’. Dat vertelt ze aan Vriendin: ‘Ik was zó antidrugs en was bang voor pillen. Daarom greep ik zo ongeveer al het andere aan om me te helpen.’
En die therapieën waren soms wel heel onconventioneel: ‘Van bizarre therapieën tot een Italiaanse osteopaat die met zijn vingers in mijn mond graaide en vaststelde dat ik een raar gehemelte heb omdat er een lijn in het midden zit. Ja, echt, een raar gehemelte.’
En als klap op de vuurpijl kwam er nog iets anders: ‘Ik moest ook bij hem voelen, heel gek.’
Deze therapieën deed Leslie natuurlijk omdat ze beter wilde worden – en daar had ze veel voor over. Maar hielpen deze bijzondere sessies bij haar herstel? ‘Nee joh, tuurlijk niet. Niets hielp, tot ik uiteindelijk die antidepressiva kreeg. De eerste twaalf weken werd het toen ook nog alleen maar erger, maar daarna ging het eindelijk de goede kant op. Het is niet uit te leggen wat een verschil die pillen maken in mijn leven.’
Over het gebruik van antidepressiva is Leslie altijd open geweest – ook over het feit dat ze er eerst heel erg op tegen was. ‘Als je mij nu vraagt waarom ik ertegen was, kan ik dat eigenlijk niet eens beantwoorden. Een taboe? Bang voor de werking? Bang voor jullie reacties?’, schreef ze destijds op Instagram.
Inmiddels gaat het goed met Leslie, vertelt ze in Vriendin: ‘Als ik nu wakker word, heb ik zin in de dag, in het leven. Ik kan er weer zijn voor de kinderen. Er komen vrienden over de vloer.’