Jutta Leerdam moest op de tweede dag van de EK afstanden Heerenveen genoegen nemen met zilver op de 500 meter. De achterstand op winnares Femke Kok was met 0,42 seconde groot.
De 25-jarige Zuid-Hollandse is vooral bezorgd over de hinder die ze ondervindt van haar enkel.
De wereldkampioene op de 1000 meter vertelde bij de NK al dat ze dit seizoen last heeft van haar linkerenkel, die vast komt te zitten en dat dat gevolgen heeft voor haar timing.
“Die enkel zit de hele tijd vast en is dan in één keer los. En dan is mijn timing er net op ingesteld dat ‘ie vastzit”, legt ze uit. Haar gevoel, met name op de 500 meter, is daarom een beetje weg.
Een blessure wil Leerdam het niet noemen. “Want het is niet dat ik heel veel pijn heb. Het is meer een ongemak waar ik elke keer mee moet dealen en dat frustreert me mega. Ik heb nooit een echt grote blessure gehad. Het is ook niet dat het moet helen. Het zit er en komt de hele tijd terug. Het belemmert me.”
Het kost haar tijd en de zoektocht naar een oplossing kost energie, zegt ze. “Ik wil harder rijden en meer kracht kwijt kunnen op het ijs. Het is niet fysiek. Ik ben sterk, kan diep zitten en ben snel.” Toch denkt ze er niet veel van te merken op ‘haar’ 1000 meter zondag, waarop ze de Europese titel verdedigt. “Dan kan ik meer de tijd nemen en dan gaat het. Ik denk dat ik fysiek goed genoeg ben om op de 1000 meter hard te rijden.”
Aan déze persoon draagt Jutta Leerdam haar gouden medaille op (en nee, het is niet haar beroemde vriend)
