In de nieuwe vierdelige serie Therapie luister je mee met intieme gesprekken tussen therapeuten en cliënten. Ook presentator en programmamaker Jurre Geluk is openhartig over zijn gevoelens.
Hij zoekt naar hoe hij meer zichzelf kan zijn.
Dit artikel gaat over psychische klachten. Heb jij hulp nodig? MIND Korrelatie geeft individueel advies en psychische hulp aan iedereen die hierom vraagt. Dat kan anoniem, zowel telefonisch (0900-1450) als online of via WhatsApp.
Leegte
Jurre zat in therapie om te achterhalen waarom hij niet veel voelt. Hij vertelt: “Ik kan echt uit het raam kijken en niks denken of voelen. Ook huil ik niet zoveel. Niets raakt mij echt diep. Daar ben ik best onzeker over. Komt dat omdat ik mijn gevoel wegstop of komt dat ergens anders vandaan?”
Dat gevoel van leegte staat in schril contrast met wat hij voelt na het lezen van een boek over homoseksualiteit. “Het lezen van dat boek maakte zoveel gevoelens bij mij los. Ik was er helemaal ondersteboven van. Het gevoel zit dus wel ergens diep in mij. Door de therapiesessies ben ik beter gaan begrijpen waar dat gevoel vandaan komt. Ik ben vanaf jongs af aan gewend om mijn binnenkant uit te zetten. In mijn gezin ben ik de jongste en wilde ik altijd de makkelijkste zijn. Op de dansacademie draaide het alleen maar om de buitenkant. Dat is ten koste gegaan van mijn binnenkant.”
Jurre is veel bezig met het pleasen van mensen: “Ik ben gay, dus een beetje anders. Als ik een ruimte binnenstap, heb ik het gevoel dat ik al tien punten achtersta. Laatst was ik op een verjaardag met zes heteromannen. Als ik daar bij ga staan, ben ik opeens een hele andere versie van mijzelf. Ik durf niet eens te zeggen dat ik een hekel heb aan voetbal. Ik vind het triest dat ik mijzelf zo laat kennen.”
Wie is de Mol
De rol van de Mol in Wie is de Mol was op het lijf geschreven voor Jurre. “Het was perfect. Ik moest doen wat ik in mijn normale leven ook doe. Ik kijk naar wat mensen nodig hebben en ik geef ze dat. Of ik kijk naar hoe mensen zich gedragen en dan kopieer ik dat. De rol van de Mol ging mij bijzonder makkelijk af. Maar dat is ook het verdrietige ervan: ik ben zó gewend om te spiegelen, dat ik eigenlijk niet anders kan. Het pleasen is iets wat waarschijnlijk in mij geprogrammeerd blijft. Ik moet er altijd mee aan de slag blijven. Ik denk dat ik in mijn leven vaker naar de psycholoog zal gaan. Dat vind ik fijn.”