‘Een gekke mix van enerzijds gezinsleven, en anderzijds een duistere crime. Het houdt het midden tussen échte spanning vol onverwachte wendingen, en lachen om de klunzigheid van de held’, zo omschrijft Jeroen Spitzenberger de nieuwe serie Anoniem.
En die klunzige held, die speelt hij zelf.
Anoniem is een misdaadserie die zich afspeelt rond een gezin, bestaande uit de geschiedenisleraar Jurre (Jeroen Spitzenberger), zijn vrouw Sarah (Anniek Pheifer), die officier van justitie is van beroep, en hun twee kinderen. Ze raken allebei verstrikt in de drugswereld. Er wordt gedeald op het schoolplein van de middelbare school waar Jurre werkt, en Sarah zit achter een grote drugsbaas aan. Eerst gaan ze onafhankelijk van elkaar de strijd aan met het criminele circuit. Hoewel de twee al jaren getrouwd zijn, houden ze hun dubbelleven geheim.
Spitzenberger vertolkt de rol van Jurre. ‘Een depressieve, lethargische middelbare schoolleraar’, volgens Spitzenberger. Het leven van Jurre is niet bepaald spannend. Zijn kinderen negeren hem, zijn vrouw slaapt meer op kantoor dan thuis en hij zit niet lekker in z’n vel. Tot hij een avond een meisje van een aanranding bevrijdt. Hij wordt een ‘anonieme held’ genoemd, en dat wakkert wat in Jurre aan. “Hij heeft ineens weer bestaansrecht en voelt eindelijk weer een shot adrenaline. Via een verborgen identiteit kan hij z’n zelfbeeld weer opkrikken”, vertelt Spitzenberger.
Jurre heeft de smaak te pakken. Gehuld in een trui met capuchon, waar met ducttape de letter A op de achterkant is getapet, weet hij heldendaad na heldendaad te verrichten en strijdt hij anoniem tegen de criminele wereld. “Die tape is een beetje ‘Oom Rob heeft een nieuwe hobby’. Dat laat de menselijkheid van de held zien”, lacht Spitzenberger.
Dit theaterstuk met Jeroen Spitzenberger is herkenbaar voor iedereen met een ex
Hoe de acteur het vond om in de huid te kruipen van Jurre? “Heel leuk, en interessant. Regisseur Diederik van Gooijen (bekend van Penoza en De Stamhouder, red.) kan heel goed interessante personages creëren, die dingen doen die je niet voor mogelijk had gehouden. Jurres wereld is herkenbaar, en tegelijkertijd larger than life.”
Zich identificeren in Jurre doet-ie niet. Maar dat hoeft ook niet, zegt hij. “Ik moet hem zo spelen, dat hij boeiend en geloofwaardig is. Maar een depressieve geschiedenisleraar die gemaskerd z’n leven radicaal verandert? Daar herken ik me niet in, nee”, grapt Spitzenberger.
Spitzenberger zou in het echte leven dan ook niet in Jurres schoenen kunnen staan. “Nee, daar moet ik niet aan denken. Het hele concept anonimiteit is voor mij al een tijdje weg als consequentie van mijn werk. In die zin zou ik het me nooit kunnen permitteren. Ik denk dat er andere wegen zijn om deze ongure types te pakken. Voor eigen rechter spelen levert goed drama op, maar ik zou zelf mijn vingers er niet aan branden.”
Waarom we blijven kijken naar de meest gruwelijke true crime series
Nooit eerder heeft Spitzenberger zo’n personage gespeeld. Echt een uitdaging, vond hij. “Als je de gelegenheid hebt om diversiteit te creëren in je werk, moet je dat doen. Dit ligt behoorlijk ver van mij af en alles wat ik eerder heb gespeeld. Dat maakte het zo spannend om te doen.”
Dat was slechts uitdaging nummer één, legt Spitzenberger uit. De werktijden waren allerminst alledaags. “De thriller speelt zich met name buiten in het donker af. We hebben veel nachten moeten draaien, gemiddeld tussen elf uur ’s avonds en vijf uur ’s ochtends. Ook kwamen er veel fysieke dingen aan te pas, zoals rennen en vechten. Laat ik het zo zeggen: daar kom je best wel gekreukeld uit.”
Spitzenberger is zelf niet vies van een crimeserie op z’n tijd – als hij er tijd voor heeft. Anoniem zou hij dan ook zeker opzetten, en niet alleen omdat hij erin speelt. “Dat meen ik echt. Ik heb met beide zoons de eerste twee afleveringen gekeken, die vonden het echt te gek. Zelfs kinderen van hun leeftijd, ze zijn 12 en 14 jaar oud, vinden dit spannend. Het is een wereld die ze aanspreekt. Duister, boeven, misdaad, drugs en vol cliffhangers. Flauw gezegd, het verveelt geen seconde.”
Zijn personage Jurre hangt de held uit. Maar wanneer voelt Spitzenberger zich een held? “Wanneer ik mijn border collie in de ogen aankijk, voel ik mij regelmatig een held. Als ik een tak voor d’r terugvind in het water, bijvoorbeeld. Alles is proportioneel, nietwaar.”
Zelf heeft Spitzenberger veel helden. “Tina Turner was een heldin. Veel muzikanten of schrijvers vind ik helden. Maar ook mensen in de zorg zijn helden. Goede leraren zijn ook onvervangbaar.”
Tot slot sluit Spitzenberger af met een boodschap. “We mogen ons in Nederland gelukkig prijzen met talenten als Diederik van Rooijen. Hij verzint het niet alleen, hij schrijft en regisseert het. Al die dingen dragen bij aan een visie die hij heeft. Dat soort talenten moeten we koesteren. Tijdens die draainachten stortte de cast langzaam in. Maar Diederik stond nog rechtop, als de Bruce Springsteen onder de regisseurs. Echt een kanon.” Misschien is Diederik van Rooijen dan wel Spitzenbergers held? “Ja, misschien wel.”
Benieuwd? Je bekijkt de trailer hieronder.
De tiendelige serie Anoniem is vanaf 26 mei elke vrijdag om 20.30 uur te zien bij BNNVARA op NPO 1 en NPO Start. Alle afleveringen zijn vanaf dan in één keer te bekijken via NPO Plus.
Elise Schaap en Jeroen Spitzenberger samen in familiefilm 'Hotel Sinestra'
