In Het Kinderziekenhuis wordt de kleine Boet (7) geopereerd aan zijn nek. Hij heeft skeletdysplasie, waardoor zijn botten krom kunnen groeien.
Drie weken eerder kreeg hij een haloframe. Deze moest, ter voorbereiding op de operatie, zijn nek al wat rechter krijgen.
Kinderorthopedisch chirurg Moyo Kruijt legt aan de ouders en Boet uit dat zijn situatie genoeg is verbeterd, waardoor hij klaar is voor zijn operatie volgende week. “Het is allemaal spannend, maar je hebt al ‘ja’ gezegd, dus dan ga je er ook gewoon voor. Dan hoop je ook dat het zo snel mogelijk achter de rug is en dan zien we wel weer”, aldus moeder Roos.
“Bij de zwangerschap bleek al dat er dingen niet in orde waren”, vertelt vader Bas over de gezondheid van Boet. “Op dag zes hebben ze de canule geplaatst. Dus hij weet eigenlijk niet beter dan dat hij ademt door een buisje van vier millimeter. En wat we gemerkt hebben de afgelopen tijd is dat hij veel meer lucht heeft en hopelijk dat dat ook behaald kan worden met de operatie.”
Luca (3) heeft hele broze botten in 'Het Kinderziekenhuis': 'Ik heb hem amper aangeraakt'
Kruijt heeft zich met 3D-modellen voorbereid op de operatie waarbij hij schroeven gaat plaatsen in de wervels van Boet. “Al die stapjes zijn nu nog niet voorspelbaar, maar ik verwacht dat het, alles bij elkaar, een uurtje of drie duurt”, aldus de arts.
“Je weet dat je de toekomst van zo’n jongen in je handen hebt. En als je merkt dat het niet goed gaat, dan weet ik ook dat zijn toekomst op het spel staat. Dat bedoel ik heel letterlijk. Niet alleen in de zin dat er iets mis kan gaan, maar ook hoe goed mijn operatie lukt, bepaalt hoe goed hij in de toekomst alles kan doen wat hij wil doen. Dat is wel heftig af en toe.”
Roos gaat mee naar de operatiekamer. Als ze Boet in slaap heeft gezongen, kan het wachten beginnen. “Je maakt je wel zorgen, omdat er een heleboel fout kan gaan”, vertelt Bas als ze in de wachtkamer zitten. “Genoeg verhalen die je gehoord en gelezen hebt over wat er kan gebeuren en dan hebben we niet meer de Boet zoals hij nu is. Daar wil ik niet aan denken.” De ouders maken zich zorgen terwijl hun zoon geopereerd wordt, maar proberen ook te relativeren. Roos: “Je kan niet in de toekomst kijken. Of het nou straks beter met hem gaat of er iets heel ergs gaat gebeuren, we zijn gewoon in het nu.”
“Het wachten is elke keer weer anders”, vertelt Roos. Deze keer weten ze dat ze sowieso drie uur niks zullen horen. Langzaam loopt de spanning op. “Je kan je ook net niet concentreren om iets voor werk te doen. Dus nu is het gewoon een beetje zitten.”
Het Kinderziekenhuis terugkijken? Dat kan hier.
Meggy en Lennard herdenken dochter Sammie in 'Het kinderziekenhuis': 'Dit was haar laatste plekje'
