Irma Sluis weet niet wat haar overkomt als ze vanwege haar optredens als gebarentolk tijdens de coronapandemie ineens niet meer zo makkelijk over straat kan.
“Ik weet nog dat ik binnenkwam voor mijn eerste persconferentie. ‘Realiseer je je dat je na vanavond een BN’er bent?’ vroeg iemand van de NOS.”
“Nou, dat zal wel meevallen”, zei ik. “Ik doe al jaren het NOS Journaal en op straat herkent niemand mij. Maar hij kreeg gelijk.” Irma vond het een lastige periode, vertelt ze in Mezza, het weekendmagazine van het AD.
“Het is niet dat ik er helemaal doorheen zat, maar ik wist echt even niet hoe ik verder moest. Was er gewoon een beetje klaar mee, met al die aandacht. Als mensen je zo overvragen, word je gedwongen terug te gaan naar je eigen kern. Ik wist niet meer zo goed hoe en waar ik mezelf op moest laden.”
Nadat ze het gebaar ‘hamsteren’ uitbeeldde op televisie, ontplofte de boel. “Ik las de teksten altijd van tevoren en had een dove coach die me hielp als ik vragen had. Hugo de Jonge gebruikte nogal wat metaforen: het virus zet een voet tussen de deur, dat soort dingen. Dus ik had weleens advies nodig. Toen kwam dat hamsteren. ‘Goh Saar’, vroeg ik aan mijn coach, ‘is er een gebaar voor hamsteren?’ Ze deed het voor. En toen zei ze: ‘Let op je mimiek, je moet het stevig doen. Anders snappen dove mensen het niet.’ Nou, dat deed ik. En toen ontplofte het.”
Ze vond haar rust weer bij de paarden, net als vroeger. “Ik was echt een paardenmeisje. ’s Morgens om negen uur op de fiets, vijftien kilometer fietsen en dan de hele dag met mijn verzorgpony in de weer. Dat was mijn leven als kind en als tiener. Totdat er vriendjes kwamen. Toen verschoof de aandacht. Maar nu nam ik doelbewust weer de stap om met paarden bezig te zijn.”
Tegenwoordig is Irma naast doventolk ook equine assisted coach, een coach die werkt met paarden.
Gebarentolk Irma Sluis wordt dagelijks op straat aangesproken: 'Overvalt me steeds weer'
