In de docuserie Het jaar van Douwe Bob verhuist de zanger van Amsterdam naar Abcoude. Ook begraaft hij samen met zijn zussen de urn met het as van zijn vader in Spanje.
Hij verloor zijn vader, Simon Posthuma, net voor de coronatijd. Zijn familie heeft een mooi moment afgewacht om de as te begraven.
“Ik ga een gat graven”, zegt Douwe Bob als hij met zijn zussen aan tafel zit. In dat gat komt de urn te staan en het gezin plant er een boompje bij. “Het gat wordt heel diep. Anders klimt hij weer omhoog hoor, die ouwe”, grapt de zanger. Hij loopt richting de aangewezen plek en begint te graven.
De relatie met zijn vader was niet altijd goed. De zanger vindt het moeilijk daarover uit te weiden. “Mijn vader heeft mijn moeder dingen aangedaan, die je als zoon je vader niet kan vergeven”, zegt hij erover. “Ik kan mijn vader wel vergeven voor de dingen die hij mij heeft aangedaan. Daar ben ik overheen. Maar als ik denk aan mijn moeder huilend in een kamer, dan breekt mijn hart nog steeds. Want mijn moeder is echt mijn alles.”
Douwe Bob over drie kinderen bij drie vrouwen: 'Niet zoals je denkt dat het gaat'
Tijdens het graven vertelt de zanger dat hij zijn vader wel mist. “Ik heb heel veel aan hem te danken. Hoe ik schrijf, hoe ik kijk en wie ik ben. Maar die man heeft keuzes gemaakt en die hebben ons allemaal heel erg veel pijn gedaan. Ik vind sommige dingen heel jammer, heel jammer dat hij het op deze manier heeft gedaan en dat hij zijn kleinkinderen niet ziet. Maar ik heb er vrede mee.”
Zus Roselie zet de urn naast het boompje in het gat en zus Johanna leest een afscheidsgedicht voor. “Rest in peace, pap”, zegt Douwe Bob terwijl hij zijn glas leeggiet over de urn. Hij geeft zijn zussen een knuffel en maakt dan het gat weer dicht.
Simon Posthuma was onder meer kunstschilder. De zanger heeft nog veel werken van zijn vader. Hij is druk bezig daar een plekje voor te zoeken in zijn nieuwe huis in Abcoude. “Het is wel heel bizar. Ik ben met hem opgegroeid, maar heb hem nooit echt leren kennen. De enige plek waar hij echt het achterste van zijn tong liet zien, was in het atelier, met zijn kunst. Dus dat heb ik nog van hem.”
Kijk Het jaar van Douwe Bob hier terug.
Renée (25) bewaart haar vader in een 'travelsize' urn: 'Nam hem mee naar werk en de supermarkt'
