Hij was zo angstig dat het hem verlamde. Maar nu gaat het een stuk beter met cabaretier Alex Klaasen (47): ‘Al die shit werkte als een schop onder mijn kont.’
Dat vertelt hij aan journalist Marcel Langedijk in LINDA. ‘HET LEVEN IS EEN LOTERIJ’, dat woensdag 20 december in de winkels ligt.
Lange tijd heeft Alex geroepen dat hij niet zo van de relaties is. “Maar de laatste tijd denk ik: ik heb er wel weer eens zin in. Ik heb er eentje gehad – en die heeft ook niet zo heel lang geduurd. Dus ik kan er niet zo veel over zeggen, behalve dan dat ik de combinatie daten en bekend zijn lastig vind.
Laatst werd ik via Grindr benaderd door een hartstikke leuke jongen. Daar heb ik een beetje mee gechat, maar toen ik hem vroeg of hij koffie met me wilde drinken, zei hij dat-ie niet echt op zoek was. Hij wilde me eigenlijk alleen maar een compliment geven voor de voorstelling. Dat gebeurt echt heel vaak. Leuk, erg aardig, maar daarom zit ik niet op zo’n app. Ik heb gewoon geen zin meer om alleen te zijn.
Het zal te maken hebben met ouder worden, mezelf beter leren kennen – mede dankzij therapie. De dokter zei dat ik een serieuze angststoornis had. En dat ik daar iets aan moest doen. Inmiddels ben ik al anderhalf jaar in therapie en dat is erg inzichtelijk en verhelderend. Ik begrijp beter waar mijn angsten vandaan komen en dat dringt langzaam door in mijn onderbewuste, waardoor ik er in het dagelijks leven steeds beter mee om kan gaan. Maar ik denk dus dat ik daarom ook graag alleen wilde zijn: ik schaamde me voor mijn angsten. Beter dat alleen ik daar last van had, niet iemand anders.”
“Ik heb op veel vlakken de boot gemist”, aldus Alex. “Zo zal ik nooit een kind krijgen, bijvoorbeeld. Ik zing daar in mijn laatste voorstelling een liedje over, dat het wel had gekund. Zes, zeven jaar geleden speelde het. Mijn vader was net overleden, mijn zus kreeg kinderen en ineens leek het alsof mijn mannelijke
eierstok ging rammelen.
Omdat mijn vader er niet meer was, voelde het alsof de helft van mijn identiteit was verdwenen. Ik moest iets doorgeven, die leegte opvullen. Samen met een vriendin heb ik dat traject vervolgens best een flink eind bewandeld, tot ik erachter kwam dat mijn werk toch heel belangrijk was, dat dat werk misschien wel het kind was dat ik moest gaan krijgen. En dat voelde zij ook zo. Dus toen hebben we besloten het toch niet te doen.
Ik heb er geen spijt van, maar er zijn wel momenten dat ik denk: ons kind had nu in groep vijf gezeten. En afgelopen jaar zag ik tijdens een wintersportvakantie zo’n skiklasje. Ik keek naar de trotse ouders bij wie die kinderen naderhand in de armen vielen en toen schoot het toch even door me heen: daar had mijn kind tussen kunnen zitten, had ik het misschien toch moeten doen? Ik heb misschien geen kind, maar mijn zus heeft er twee en die zie ik veel. Het is prima zo.”
De nieuwe LINDA. ligt woensdag 20 december in de winkel en laat je nu al lekker thuisbezorgen via onze online shop. Lees je liever digitaal? Probeer dan een abonnement op LINDA.premium (nu slechts 1 euro per maand). Dan lees je het hele magazine online, aangevuld met nog veel meer exclusieve interviews en verhalen.
Sanne Vogel liet borsten en eierstokken verwijderen: 'Mijn intuïtie zei dat het foute boel was'
