Onder een vrachtwagen

“Ik was met mijn fiets. Het was groen en ik mocht rechtdoor”, vertelt Joeri. “De vrachtwagen zag mij niet en die heeft mij 600 meter meegesleept. Je denkt gewoon: het is gedaan.” De toen 17-jarige raakte bij het ongeluk zijn linkeroog, een deel van zijn schedel, rechterarm en linkeroor kwijt. “Maar mijn oor konden ze er nog aan naaien.”

Terwijl hij werd geschept en meegesleurd, was hij volledig bij kennis. “Je ziet gewoon alles wegbranden van je gezicht”, vertelt Joeri. “Ze hadden 45 minuten nodig om mij onder de vrachtwagen vandaan te halen.”

‘Wilde mezelf niet zien’

Na het ongeluk lag hij drie weken in coma, maar drie maanden later werd hem pas verteld dat hij ook nog eens tijdens de – 17 uur durende – operatie  na het ongeluk een hartstilstand heeft gehad. “Vanwege de shock vertelden zij het toen pas.”

Het ongeluk heeft fysiek veel veranderingen meegebracht voor de nu 22-jarige, wat zwaar viel. “Ik wilde mezelf niet zien. In het begin heb ik alle spiegels afgeplakt”, legt hij uit. “Voor mij was het eigenlijk gewoon een nachtmerrie om mezelf in de spiegel te zien. Ik vroeg mezelf af of ik hier nog wel zo moest staan en leven.”

‘Nog altijd dezelfde Joeri’

Gelukkig had hij veel steun aan z’n familie en goede vrienden. En hij kijkt nu ook anders naar zichzelf. Wanneer hij foto’s van voor het ongeluk bekijkt, stelt hij vast: “Het is nog altijd dezelfde Joeri, toen en nu.”

Wil je de hele uitzending van Je zal het maar hebben zien? Dat kan hier.

Lees ook
Zo gaat het met Ena (24) die haar hand verloor: ‘Andere meiden wilden ineens óók een robothand’