In Marokkaans-Nederlandse gezinnen is het taboe op homoseksualiteit vaak nog groot. Deze drie moeders accepteerden – na een tijdje – hun homoseksuele kinderen en vertellen erover.
In Vrij Nederland doen ze anoniem hun verhaal.
Marokkaans-Nederlandse moeders over de acceptatie van hun homoseksuele kind
Homo
Aryanne (47) dacht altijd dat ze niets tegen homo’s en lesbiennes had, tot haar dochter Leila (toen 15) uit de kast kwam. “Ik heb de hele nacht gehuild, ik heb haar zelfs geslagen”, vertelt ze aan Vrij Nederland. Ze wist niet hoe ze ermee om moest gaan en ging naar de huisarts. “Ik vroeg hem om een doorverwijzing voor de psychiater. Maar ik hoefde me geen zorgen te maken, zei hij. Het was geen ziekte, het was normaal.”
Nu
Aryanne leerde meer homo’s kennen en begon zo steeds meer aan het idee te wennen. Ook ontdekte ze bij toeval de stiekeme liefde tussen Leila en haar vriendin. Er kwam een nieuw gesprek dat de moeder-dochter relatie een stuk beter maakte. Nu gaat het goed met ze. “Mijn moeder is eigenlijk verder dan ik nu,” vindt Leila. “Ze werkt als vrijwilliger in het buurthuis en vertelt iedereen dat ik lesbisch ben. Zelf ben ik daar iets terughoudender in.”
Lees meer over Aryanne en Leila, twee andere moeders en hun homoseksuele kinderen en hulpverleners bij Vrij Nederland.
Lees ook
LHBT’ers concluderen: ‘Homohoofdstad Amsterdam is niet meer wat het was’
