Borstkankergen

Marcia is één van de jaarlijks tweehonderd dragers van het borstkankergen die hun borsten preventief laten verwijderen. Door een erfelijke genfout hebben zij zo’n zestig tot tachtig procent kans om de ziekte te krijgen. Daarom kiezen zij voor de heftige ingreep om hun overlevingskans te vergroten.

‘Ik heb er alle vertrouwen in’

Op haar Instagram-account Gevoel voor Tumor deelt Marcia wat gaat gebeuren. ‘Een dubbele borstamputatie, het verwijderen van de okselklieren, het verwijderen van de eierstokken en eileiders. Een hele mond vol, maar toch heb ik er alle vertrouwen in’, schrijft ze bij onderstaande post. ‘Waar ik in het begin van de week vooral onrust ervoer, kan ik me er steeds meer in berusten. De puzzelstukjes vallen op hun plaats. Het komende jaar zal ik plat blijven. Dat zal niet makkelijk zijn. Het zal confronterend zijn, maar het komt goed. Daar heb ik alle vertrouwen in.’

Eeuwig malende gedachten

Marcia gaat morgen onder het mes. “Dat vind ik best spannend, al helemaal omdat ik nog nooit onder narcose ben geweest”, vertelt ze ons. Maar ze wil rust in haar hoofd. Als ze ervoor kiest om haar borsten te behouden, zal ze ieder half jaar naar het ziekenhuis moeten ter controle. Dat kan veel stress en angst opleveren, iedere zes maanden weer. En eeuwig malende gedachten: daar zit Marcia niet op te wachten. “De angst dat de ziekte terugkeert en ik weer aan chemotherapie moet beginnen, weegt zwaarder dan het feit dat mijn borsten er niet meer zijn. Ik wil niet mijn leven lang bang zijn.”

Genuanceerder

De spanning die komt kijken bij zo’n levensveranderende ingreep, is groot. Helemaal als je de dag ervoor leest dat het niet per se nodig is om je borsten te amputeren. “Dat nieuws kwam vanochtend wel binnen. Shit, ik word morgen geopereerd. Wát een timing. De angst om ziek te worden wil ik niet meer meemaken, dus de keuze blijft. Ik heb het onderzoek ook uitgebreider gelezen, en dat is genuanceerder dan wat de koppen van nieuwssites doen vermoeden. Dat stelde me gerust.”

Ander leven

En dan word je wakker in een spierwitte ruimte, kijk je naar beneden en zie je dat je geen borsten meer hebt. Het moment dat je leven voorgoed verandert. “Dat doet morgen wel wat met me. Ik woon bij het strand, waar ik vorige week nog in bikini rondliep. Maar dat is over een paar dagen anders. Mijn beide borsten laten amputeren maakt veel indruk, maar het gaat me ook een heleboel rust geven.”

Lees ook
Onderzoeker over nieuws preventieve borstamputaties: ‘Ik begrijp de boze reacties’

‘Ik wil gewoon oud worden’

Marcia hoopt dat die rust als een warme deken voelt, waardoor haar angst voor de eventuele terugkeer van haar ziekte zal verdwijnen. “Morgen wordt een heftige dag. Ik voel me sterk, maar ik merk wel dat ik spanning ervaar. Ik ben mijn haar al kwijt, en nu gaan m’n borsten ook nog weg. Mijn vrouwelijkheid is ver te zoeken. Het zal heftig worden als ik volgende week in de spiegel kijk en zie dat ik geen borsten meer heb.” Maar ze doet het allemaal met één doel voor ogen. “Ik wil gewoon oud worden. Ik heb kinderen, een man, familie en vrienden. Als dit ervoor nodig is om mij op een gezonde manier oud te laten worden, dan is dat maar zo. Ik geniet te veel van het leven om het risico te lopen dat ik straks te laat ben en ontdek dat ik weer kanker heb.”