Vrouwen, zijn we al moegestreden van al dat hoognodige activisme? Of is er nog plek voor een urgent agendapuntje? Het zit me namelijk dwars dat (hetero)mannen nog steeds voornamelijk aan zichzélf denken wanneer ze tussen onze benen liggen.
Tot vorig jaar had ik een relatie van bijna zeven jaar. Call me naive, maar ik had tussentijds de illusie omarmd dat mannen zich zouden doorontwikkelen tot hoffelijke bedpartners ten opzichte van 2013.
Nu ben ik niet actief op zoek naar een relatie, maar ik heb ook af en toe wat prikkels nodig. Probleem is dat de meeste single mannen rond mijn leeftijd al onder de pannen zijn. Om mezelf van een celibaat leven te behoeden, ben ik veroordeeld tot de potentie van twee andere leeftijdscategorieën.
De 40+’ers die de eerste leg al achter de rug hebben, Gaastra gympen dragen en denken dat ze met een wazige foto uit het jaar kruik scoren via een datingapp. Aan de andere kant immer geilige mannen van eind twintig die nét hun eerste serieuze baan hebben, in de transitiefase zitten van scharrels aan de legbatterij naar een vaste relatie én die periode graag overbruggen met een vrouw die tien jaar ouder is. Nog even wat gekkigheid voor ze aan de ketting liggen. Aaliyah zong ooit ‘Age ain’t nothing but a number’, en dat klopt. Mannelijk seks-egoïsme kent anno 2021 nog steeds geen leeftijdsgrens.
Ik heb nog nooít een man horen klagen over vrouwen die na het klaarkomen zwetend van hen af, zo hun R.E.M.-slaap inrollen. Terwijl de keren dat mijn vriendinnen en ik bloedgeil en onafgewerkt naar het plafond lagen te staren, niet meer op twee handen te tellen zijn. Heren, als de een is klaargekomen, is het hooguit pauze. Maar een voorstelling is pas geslaagd als beide performers een applausje krijgen.
Dan is er nog de vanzelfsprekendheid dat vrouwen de anticonceptie managen. Indien afwezig volgt geregeld verbazing. Wanneer ze dan miepend een ver over de houdbaarheidsdatum verstreken condoom uit een vergeten vakje van hun portemonnee vissen, volgt het bekende pleidooi dat het “minder prettig” is. Hmmmja, negen maanden kotsmisselijk met het kind van je scharrel tussen je ingewanden waggelen is óók ‘minder prettig’.
Áls het dan voorkomt dat er in een aan alcohol gerelateerde verminderde staat van verantwoordelijkheidsbesef besloten is dat tijdelijk genot belangrijker is dan de mogelijke gevolgen, is er ‘gelukkig’ nog de morning-afterpil. Schoorvoetend naar de drogist om zeventien (!) euro te dokken voor het teelvocht dat zich ondertussen een weg naar je baarmoedermond zwemt. Je zou verdorie bijna een Tikkie sturen voor het geleden ongemak. Ongemak dat zich omzet in woede op het moment dat je een appje ontvangt met de mededeling dat zij zich zo’n zorgen maken over dat je zwanger raakt. Over die zeventien euro en de bijwerkingen van die pil wordt niet gerept.
Om te voorkomen dat we eeuwig assistent van deze onemanshow blijven, moeten we allicht toch vaker grenzen stellen aan eenzijdig genot. En mannen: misschien kunnen jullie íets minder mindful in het ‘hier en nu’ seksen en íets meer langetermijndenken voortaan.
Ginny Ranu: 'Mensen in een 'toxic community' schieten zichzelf in de voet'
