De aarde baart zorgen

Ik had geen idee. Blijkbaar is de grens tussen kinderproblemen en grotemensenproblemen aan het vervagen. Terwijl ik nog naïef dacht dat ze uitsluitend geven om snelle wifi, vette skins en een verdwaalde sport, bekommeren ze zich dus om het klimaat! Nou moe? Je zou toch bijna denken dat we als ouders geslaagd zijn. Geslaagd in het opvoeden van kinderen die deugen. Want het erfgoed – de aarde – baart ze zorgen. En niet zo’n beetje ook. Het is zelfs zo erg dat ze er van gaan spijbelen. Echt waar. En spijbelen – dat weten we allemaal – doet niemand voor z’n lol.

Niet lafjes

Het idealisme van deze kinderen heeft me verrast. Nou ben ik echt wel wat gewend: mijn ouders banden de bom en waren wijs met de Waddenzee. Als kind deed ik vrolijk met ze mee. Maar uit mezelf? Natuurlijk is het terecht dat deze tieners (het zijn middelbare scholieren) zich zorgen maken. We draaien de aarde langzaam de vernieling in. Daar zou ik ook wel wat vaker van wakker mogen liggen. Deze jongeren winden zich op en laten hun stem horen. En niet lafjes met krachttermen op social media, maar in het echt. Buiten. Op straat. Super.

‘Kindermishandeling’

Nou neem ik even aan dat ze dit zélf willen, die jongeren. En dat ze niet ten prooi zijn gevallen aan ‘pure manipulatie door volwassenen’. Psychiater Esther van Fenema was daar namelijk een beetje bang voor. In een opiniestuk in De Telegraaf, noemde ze het afgelopen week zelfs ‘kindermishandeling’. We zouden ze doelbewust inzetten voor onze ideologische kwesties. Jemig. Maar ik raakte teleurgesteld bij haar uitspraak dat het ongezond is als kinderen wakker moeten liggen van dit soort onderwerpen die ‘te groot en te bedreigend zijn en – nu komt het – waaraan ze niks kunnen doen.’

We kunnen wat doen

Vond ik jammer. Als je het zo groot maakt, slaat het je lam. Klopt. Daarom zou ik het liever klein en dicht bij huis benaderen. Thuis kunnen kinderen, tieners én volwassenen namelijk heel veel doen. Begin maar in je eigen leefomgeving. En dat geldt zeker ook voor de bewoners van ons huis.

Lees ook
Lilly (10) spijbelt al twintig weken lang elke vrijdagochtend voor een beter klimaat

Xbox, verwarmingen en te lang douchen

Van mij mogen m’n kinderen naar het Malieveld. Idealisme wakker ik graag aan. Maar dan wil ik wel het gevoel hebben dat ze bewust bezig zijn met iets dat ze begrijpen. En vooralsnog heb ik ze daar niet op kunnen betrappen.
Ik sta nog dagelijks door een badkamerdeur te schreeuwen dat de zeven doucheminuten al een kwartier voorbij zijn. Bij een rondje door het huis pluk ik meerdere werkloze opladers uit het stopcontact en doe gelijk maar even de slaapkamerlichten uit. En de verwarmingen. En de Xbox.

Doe je er thuis niets mee? Dan is het zinloos

Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Thuis dus. Hier mogen ze beginnen. Acties genoeg. En zolang mijn kinderen daar hun schouders voor ophalen, is actievoeren in Den Haag niet meer dan een schoolreisje. Leuk en leerzaam. Maar doe je er thuis niets mee, dan is het zinloos. Daar schiet de aarde geen bal mee op.

Maike Jeuken (47) is freelance journalist en fotograaf. Samen met Rob runt ze een samengesteld gezin met zeven kinderen. Voor LINDAnieuws.nl schrijft ze over wat haar opvalt in het nieuws. Haar Instagram is @maikejeuken.