Asbestkanker

Leonie treft Loes als ze haar halfjaarlijkse controle heeft en vraagt zich af hoe je aan asbestkanker komt. “Als ik dat eens wist”, zegt Loes. “Geen idee. Het enige wat we kunnen bedenken is dat ik er vroeger in gespeeld heb.” Asbest heeft een incubatietijd van 15 tot 30 jaar. “Ik moet klein geweest zijn.”

Loes kreeg de diagnose toen ze 35 jaar oud was. “Ik kreeg de diagnose dat ik nog een jaar te leven had. Dat schijnt het maximale te zijn als je asbestkanker hebt, want er is geen medicijn”, vertelt Loes. “Na chemo en operatie vroegen ze me of ik mee wilde doen met een testmedicijn. Daarom zit ik hier nog steeds.” Door immuuntherapie is Loes door het oog van de naald gekropen.

Lees ook
Linda Hakeboom bereidt zich voor op de eerste chemo: ‘Het is gewoon eng’

Bucketlist

Loes was “flabbergasted” toen ze hoorde dat ze nog maar zo kort zou leven. “Het enige waaraan ik kon denken is aan mijn dochter. Dat ik haar achter moest laten en niet groot zou zien worden.” Een bucketlist maakte Loes niet. “Ik wilde gewoon lekker normaal doen en van mijn gezin genieten.”

Toch is het elk halfjaar weer spannend voor Loes, als ze haar scan krijgt. “Ik zeg weleens tegen mijn dochter en mijn man: wanneer is mijn geluk op?” Ze houdt er elke keer weer rekening mee dat de uitslag slecht kan zijn. “Dat is heel spannend, dat hakt er wel in.” Al tien jaar lang is de uitslag goed, en ook deze keer kan Loes weer met een gerust hart naar huis.

Lees ook
Leonie ter Braak duikt ziekenhuis in voor nieuw programma: ‘Deze mensen zijn zo veerkrachtig’

Kijk de uitzending hier terug. Het fragment start vanaf minuut 25:30.