Foto hierboven is ter illustratie, de vrouw komt niet in dit artikel voor.

Wattenstaaf

Eliane: ‘Vier keer getest’
“Ik ben op reis geweest naar Beirut en Istanbul en heb de coronatest vier keer (!) moeten doen. Dit waren allemaal commerciële testen, geen GGD dus. Vond het echt geen pretje en eigenlijk best pijnlijk. In mijn keel vond ik het reuze meevallen, maar vooral in mijn neus gingen ze een paar keer zo diep, dat ik in tranen uitbarstte en het de uren daarna nog voelde. Het voelt een beetje alsof er een wattenstaaf middenin je hoofd wordt gedrukt. Overigens vond ik het wel echt verschillen wie het uitvoerde, de ene keer was zeker pijnlijker en vervelender dan de andere keer.”

Ellen: ‘Ik kneep ‘m wel’
“Ik liet me testen omdat de partner van een vriend van me positief getest was. Hij zat al netjes in quarantaine, maar ik had hem die week nog wel (op afstand) gezien en had last van een loopneus. Ik kon gelukkig snel terecht, maar ik ga niet liegen: het was spannend. Je hoort horrorverhalen van mensen die verkondigen dat dat wattenstaafje je halve hersenpan scramblet als een eitje, dus toen ik ging zitten kneep ik ‘m wel. Was niet nodig: op een kleine kokhals-reflex bij het keelstaafje na, viel de eerste helft me ontzettend mee. De neus was iets pijnlijker: je voelt wel dat het stokje op een plek komt waar ‘ie eigenlijk niet hoort te zijn. Maar was het een ‘terrortest’? Absoluut niet. Na een halfuur voelde ik er écht niets meer van. Zeker niet bang voor een tweede keer, als ’t nodig mocht zijn.”

Lees ook
Helft meer besmettingen, de meeste gevallen vind je hier

Madelijne: ‘Een uitstrijkje is erger’
“Ik testte vanwege keelpijn, vermoeidheid en piepkleine verhoging. In normale tijden zou ik hier niet eens voor thuisblijven – maar ja. Ik kon terecht in de teststraat Woerden. Drie kwartier rijden, maar het scheelde een dag met testen in mijn woonplaats. De vrouw die de test uitvoerde was heel vriendelijk, toch vond ik het best spannend. Kom op vrouw, zei ik tegen mezelf, je bent volwassen genoeg voor een uitstrijkje, dus al helemaal voor een coronatest. Het stokje in mijn keel viel me echt mee, in mijn neus was gewoon niet leuk. Voordeel is wel dat je er in een paar seconden vanaf bent. En ik weet wel: een uitstrijkje vind ik onprettiger.”

Kleine kriebel

Renée: ‘In tranen naar buiten’
“Ik voelde me al de hele week niet topfit. Ik had twee keuzes: laten testen en thuiszitten om het zeker te weten, of niet testen en alsnog thuis zitten uit angst om toch iets mee te geven. Kwam ik aan met m’n hoofdpijn en beetje koortsige gevoel. De man, volledig verpakt in jas, masker en handschoenen, vertelde me wat er ging gebeuren. Het enige wat ik had gehoord was: alleen je neus is niet zo fijn. Nou, het eerste wat gebeurt als dat stokje in mijn keel gaat, is kokhalzen. Daar gaan we, dacht ik. M’n neus moest nog. “Heb je een voorkeur welk neusgat?” Uh, doe maar links? Na de vreselijke ervaring van m’n linker neusgat, was het toch niet genoeg en deed hij de rechter ook nog even. Kwam in tranen die ruimte uit. Tot zover mijn lage pijngrens in combinatie met mijn coronatest.”

Saskia: ‘Zo gepiept’
“Ik heb een test gedaan in een teststraat. Ik vond het super meevallen. Het stokje in mijn keel zorgde voor een kokhalsneiging en bij de neus gaan ze best diep, maar hé, dat is met vijf seconden klaar. Echt lekker is het niet maar serieus zo gepiept. Dus zou het zo weer doen als dat nodig is. Vond alles in de teststraat ook goed geregeld.”

Verena: ‘Kleine kriebel’
“Ik heb een commerciële test gedaan van €149,95. Ik had geen klachten, maar moest dit voor mijn werk doen. Van tevoren las ik overal over kokhalsneigingen, omdat je bij deze test een wattenstaafje in je keel krijgt. Gelukkig was mijn angst daarvoor onterecht; ik voelde alleen een kleine kriebel. In nog geen vijf seconden was het gepiept en ook de uitslag ging snel. Nog voor 22.00 uur die avond kreeg ik een mail.”

Lees ook
Mensen met klachten doen vaker een test, maar blijven niet binnen