Een pittige week voor vrouwelijk schoon op de Nederlandse beeldbuis. Wendy van Dijk viel weer eens volledig door de mand als empathische presentatrice, terwijl Lieke van Lexmond het zoveelste schandaal als ‘moonsister’ heeft moeten incasseren.
Gelukkig hadden we nog de treintjes van André.
De bedoelingen van de uit België afkomstige tv-hit Cupido Ofzo zijn zo verschrikkelijk goed, dat het des te verdrietiger is om te merken dat dit programma gewoon niet enorm lekker uit de verf komt.
Net als bij ons hebben Vlaamse televisiemakers al een tijdje ontdekt dat mensen met een beperking authentiek zijn en daarmee perfect in het genre feelgood passen. Cupido Ofzo is daarin dan ook niet nieuw, Down met Johnny en The (Un)datables deden al zo’n beetje hetzelfde. Maar ja, hoe ontwapenend de kandidaten dan ook mogen zijn, als de presentatie daar niet in mee lijkt te gaan, is het format bij voorbaat al ten dode opgeschreven. Hoe succesvol de dates ook.
Want terwijl het in Cupido Ofzo eigenlijk zou moeten draaien om de strubbelingen en heldhaftigheid van de deelnemers, is het de firma Wendy van Dijk die volledig de show probeert te stelen. De presentatrice draait niet alleen haar vragenlijstje op een even ongeïnteresseerde manier af als tijdens d’r jaren in The voice of Holland, ze behandelt de kandidaten ook nog eens als kinderen. Wellicht niet iets wat de liefdeszoekers héél erg kunnen gebruiken tijdens zo’n spannende gebeurtenis. Cupido Ofzo had daarom beter gewerkt zónder presentatie. Je wilt als kijker namelijk empathie voor de deelnemers hebben, als dat bij een Wendy al ontbreekt heb je als programma toch echt een absolute mismatch te pakken.
Misschien moeten de SBS 6-programmamakers toch eens vaker naar de collega’s van Omroep MAX gluren. Minder aandacht geven aan het gelikte sausje, maar juist naar de inhoud kijken. In het laatste kijkcijferkanon De Grote Kleinen Treinen Competitie bijvoorbeeld. Al drie woensdagavonden de nummer één op primetime, terecht als je het mij vraagt.
Behalve het rustige en ontspannen stemgeluid van André van Duin, is het ook het voetstuk waar hij de kandidaten op plaatst van onschatbare waarde. Want hoe weinig je als niet-nerdy kijker wellicht ook hebt met het bouwen van modeltreintjes, dankzij André voelt het als een taak van leven en dood. En daar ga je als toeschouwer volledig in op, zo erg dat je vergeet dat het een televisieprogramma of een wedstrijd is. Dáár scoor je wél punten mee.
Een presentator die misschien géén empathie voor de hoofdrolspelers van zijn docuserie heeft, maar ze wel een podium geeft is Filemon Wesselink. In het BNNVARA-vierluik Ik Heb Iemand Gedood gaat hij elke vrijdagavond op zoek naar de verhalen van moordenaars. Niet de makkelijkste opdracht, maar hij gaat er wél volledig voor.
Het draait namelijk niet om Filemon, het gaat om de beweegredenen van deze mensen. Hoe zijn ze tot hun daad gekomen? Waarom hebben ze het gedaan? En schuilt er niet stiekem een moordenaar in ons allemaal? Ondanks dat het leed van de nabestaanden bij deze zaken véél groter is, heb ik er respect voor dat óók deze verhalen aan bod komen. En dat er iemand als Filemon is die daar puur en oprecht mee weet om te gaan, ondanks de bedenkingen die hij ongetwijfeld heeft.
En als het over bedenkingen gaat, kom ik toch al snel uit bij Lieke en Jetteke van Lexond. De zogenaamde Moonsisters hadden het al een tijdje niet makkelijk, maar kregen dankzij Keuringsdienst van Waarde afgelopen week nóg een klap te verwerken.
Of je nou in de kracht van edelstenen gelooft of niet, stukjes glas als edelstenen verkopen kan nooit de bedoeling zijn. En dat komt dus voor. Aan de lopende band, óók bij de Moonsisters, zo ontdekte Teun van de Keuken. De zussen Lexmond schrokken van de onthullingen van Keuringsdienst van Waarde, legden de schuld bij de leverancier, gaven kopers hun geld terug en klaar ermee. Dachten ze. Maar nee hoor, nee.
Ik vraag me namelijk hardop af wat er nog voor nodig is of hoeveel schandalen er nog moeten komen voordat Lieke van Lexmond haar handeltje beëindigt. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat werkgever RTL blij is met de brandjes die non-stop geblust moeten worden voor een presentatrice die slechts een paar weken per jaar op de beeldbuis te zien is. Wellicht is het tijd voor de ondanks alles altijd goedlachse presentatrice om een keuze te maken: óf een voorbeeldfunctie als tv-ster geven óf een zweverige toko runnen. Wat mij betreft kunnen die twee niet samen, dat zien we wel in de diverse documentaires rondom medium Jomanda die deze maand verschijnen.
Ik kan niet voor Lieke beslissen, maar misschien heeft de maan in dit geval toch de meeste toekomst voor haar. Die is er immers altijd nog. Iets wat ik over haar tv-carrière toch ernstig in twijfel begin te trekken.
The Masked Singer: 'Nog één keer een miljoenenpubliek bereiken, dat gun ik De Viking als geen ander'
