Vanuit kamp Moria schrijft moeder Latifa een brief aan haar oudste dochter Mozhda. Het gezin is uit Afghanistan gevlucht voor de Taliban, en zit al drie jaar vast op Lesbos in afwachting van een asielprocedure.
Inmiddels zijn al vier asielprocedures afgewezen en zit het gezin vast. In het programma Children of the Labyrinth schrijven ouders die op de vlucht zijn een brief aan hun kinderen.
Latifa beschrijft hoe ze een normaal leven hadden in Afghanistan, “totdat de Taliban op een dag ons huis aanvielen”. De oom van Mozhda werd vermoord. Het gezin vluchtte naar hoofdstad Kabul, waar ze hun opa verloren. Ook werd de vader van Mozhda bedreigd door de Taliban. “Tijdens de vlucht zijn we veel problemen tegengekomen”, zegt Latifa. Het gezin stak de zee over met een rubberbootje. “Nu schrijf ik deze brief in Griekenland in een tent. Ik begrijp dat dit niet het leven is dat je verdient. Na drie jaar wachten is er voor jou geen toekomstperspectief en geen bestemming.”
Latifa beschrijft hoe het gezin elke dag wacht bij het migratiekantoor, maar nooit een antwoord krijgt. “Het spijt me dat ik jou geen eten kan geven wat je lekker vindt, of de kleding die je wilt. Ik schaam me”, vertelt Latifa geëmotioneerd. Latifa zegt trots te zijn op haar dochter. “Mijn enige droom is dat het mij lukt om jou en je zusjes naar een veilig land te brengen. Het maakt niet uit waar. Als het maar een land is waar je kan studeren en dat er een rustig leven op je te wachten staat.”
Kijk de aflevering van Children of the Labyrinth hier terug.
In 'De Gevluchte Gast' ontvangt Özcan Akyol vluchtelingen in zijn kappersstoel
