Nu we met z’n allen keiharde maatregelen nemen om verspreiding van het coronavirus te voorkomen, is dat op allerlei vlakken pijnlijk merkbaar.
Zo ook voor Sanne Baart (32) uit Oegstgeest, die elf dagen geleden beviel van een jongen. Ze kan geen kraambezoek ontvangen en vertelt aan LINDA.nl hoe ze dat oplost.
“Mijn bevalling is goed gegaan. Olivier is op zondagavond 8 maart geboren en na een nachtje in het ziekenhuis mochten we op maandagochtend weer naar huis. Ik had toen nog het geluk dat mijn vriend gewoon bij ons in het ziekenhuis mocht blijven.”
“Er hingen wel al briefjes; daarop stond dat als je het ziekenhuis naar verwachting binnen 24 uur weer ging verlaten, je geen bezoek mocht ontvangen. Als je wel langer bleef, mochten er maximaal twee andere mensen op bezoek komen. Inmiddels is het al zo dat je partner niet mag blijven en dat je überhaupt geen bezoek mag ontvangen.”
“Toen we net thuis waren, zijn in de eerste dagen mijn ouders, schoonouders, broer en zus op bezoek geweest. Ze hebben Olivier toen ook vastgehouden. De zus van mijn vriend gaf aan dat zij niet kon komen; iemand uit haar hockeyteam was in Italië geweest en had verkoudheidsklachten. Ik was blij dat ze dat zelf aangaf.”
“Naarmate vorige week vorderde, werd er steeds meer bekend over het coronavirus. Mijn zus is huisarts en had dienst op de huisartsenpost. Ze was aangewezen als quarantaine-arts en moest coronapatiënten beoordelen. Ze heeft toen zelfs een kindje van acht weken gezien dat het coronavirus had.”
“Ze vertelde me daarom dat het beter zou zijn als ik geen bezoek meer ontving en helemaal in sociale isolatie zou gaan. Dat heb ik gedaan; het laatste bezoek heb ik een week geleden ontvangen, daarna helemaal niemand meer. Nadat mijn zus dat zei, was ik heel erg teleurgesteld, ik was er verdrietig van.”
“Het voelt heel lullig om tegen mensen te zeggen dat ze niet mogen langskomen. Daarnaast is het ook heel leuk om je kind te laten zien. Maar na het besluit was ik ook gerustgesteld. Het is wel beter zo, en mijn kindje heeft natuurlijk nog amper weerstand kunnen opbouwen.”
Lees ook
Kindertelefoon veel gebeld, vooral over corona: ‘Ze hebben ons nu echt nodig’
“Inmiddels heb ik manieren gevonden om Olivier alsnog aan mijn omgeving te kunnen laten zien. Zo is mijn zus – die in aanraking is geweest met coronapatiënten – buiten gebleven met de deur dicht. Ook heb ik in de tuin koffie gedronken met vriendinnen op twee meter afstand.”
“Ik volg het advies op van mijn zus en het RIVM. Het is fijn om haar te spreken, want omdat ik zelf al drie weken verkouden ben, mag ik niet naar de huisarts, verloskundige of het consultatiebureau. Ik maak me geen zorgen om Olivier – hij doet het hartstikke goed – maar het is een gek idee dat ik nu naar geen enkele zorgverlener mag. Ik heb gelukkig nergens last van, maar vraag me wel af wat ik had moeten doen als dat wél zo was geweest.”
