Turnbond KNGU heeft de samenwerking met turncoaches Frank Louter en Patrick Kiens opgezegd. Ze vormen geen onderdeel meer van het nationale topsportprogramma.
Dat meldt technisch directeur Mark Meijer van de KNGU dinsdag.
Turnbond KNGU beëindigt samenwerking met turncoaches Louter en Kiens
Turncoaches
“Het besluit staat los van het lopende onderzoek en is in overleg met het bestuur genomen”, lichtte Meijer toe. Hij verwees daarmee naar het onderzoek dat afgelopen zomer werd gestart. Dit na tal van bekentenissen over misstanden in de turnsport. Volgens de technisch directeur ontbrak het aan onderlinge communicatie met beide coaches. Ze toonden naar verluidt ook “te weinig respect”. “Er is geen basis voor een langere samenwerking.”
Louter werkt bij Topturnen Oost Nederland (TON) in Almelo. Hij werd in het verleden beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Kiens is onder meer de coach van topturnster Eythora Thorsdottir in Hoofddorp.
Lees ook
Netflix documentaire zet revolutie in gang: KNGU start onderzoek naar ‘foute’ sportcultuur
‘Athete A’
Kort nadat het onderzoek, een reactie op de documentaire Athlete A op Netflix, was gestart volgden in Nederland tal van verklaringen over wangedrag van turncoaches. De betrokken coaches werden gesommeerd om hun werkzaamheden tijdelijk neer te leggen. Kiens gaf daar als enige geen gehoor aan.
Lees ook
Moeder turnster spreekt zich uit: ‘Topturnen zou verboden moeten worden’
Programma stilgelegd
Het topsportprogramma van de vrouwen werd stilgelegd, terwijl bondscoach Gerben Wiersma en Vincent Wevers tijdelijk op non-actief werden gesteld. Zij mochten in september hun werkzaamheden hervatten, centraal in Nijmegen en onder onafhankelijk toezicht. Thorsdottir, in voorbereiding op de Spelen, liet zich daar zelden zien. Ondertussen loopt er ook een onderzoek van het Instituut Sportrechtspraak naar aanleiding van geestelijke en fysieke mishandeling van turnsters.
“Als eindverantwoordelijke wil ik constant in gesprek zijn over de onderlinge samenwerking”, legde Meijer uit. “Dat is sinds de noodzaak tot cultuurverandering alleen maar belangrijker geworden. Het gaat om communicatie, om respect, maar ook om de mate waarin de aangepaste trainingssetting wordt geaccepteerd. Ik kom tot de conclusie dat het verschil van inzicht over de verdere invulling van het topsportprogramma onoverbrugbaar is.”
